John o’ Groats

John o’ Groats

John o’ Groats – przylądek
Państwo	Wielka Brytania
Kraj	Szkocja
Council area	Highland
Wysokość	0 – 2 m n.p.m.
Populacja (2002) • liczba ludności	300
Nr kierunkowy	01955
Kod pocztowy	KW1
Położenie na mapie Highland John o’ Groats
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii John o’ Groats
Położenie na mapie Szkocji John o’ Groats
58°38′00″N 3°07′00″W/58,633333 -3,116667
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

John o’ Groats (gael. Taigh Iain Ghròt) – wioska w północnej Szkocji, najbardziej na północ wysunięta osada wyspy Wielka Brytania. W 2002 zamieszkana przez 300 osób. Stąd zaczyna się najdłuższa trasa lądowa wyspy – drugim skrajnym końcem jest Land’s End w Kornwalii.

Angielskie wyrażenie from Land’s End to John o’ Groats oznacza „jak wyspa długa i szeroka”, polski odpowiednik to od Helu do Tatr^[1].

Nazwa wsi pochodzi od nazwiska Jana de Groota, Holendra, który w roku 1496 uzyskał zezwolenie od króla Jakuba IV na prowadzenie przeprawy promowej z Orkadów na ląd stały^[2].

Populacja wsi wynosi 300 mieszkańców^[3]. Zabudowa rozproszona, choć we wsi istnieje centrum, w którym znajduje się ośrodek sportowy i sklep. Popularność miejscowości datuje się od r. 1874, kiedy to dociągnięto linię kolejową do oddalonego o 26 km miasta Wick^[3]. We wsi znajduje się przystań promów pasażerskich na Orkady oraz The Inn at John O’Groats przy znaku oznaczającym koniec Wielkiej Brytanii (patrz zdjęcie)^[4][5].

• Od Land’s End do John o’ Groats