[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Johann Baptist Emanuel Pohl

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Johann Baptist Emanuel Pohl
W nomenklaturze botanicznej: Pohl[1]
przydomek: Marcgravius
Ilustracja
Johann Baptist Emanuel Pohl (1825)
Data i miejsce urodzenia

23 lutego 1782
Böhmisch Kamnitz

Data i miejsce śmierci

22 maja 1834
Wiedeń

Zawód, zajęcie

przyrodnik, botanik

Alma Mater

Uniwersytet Karola

Johann Baptist Emanuel Pohl (ur. 23 lutego 1782 w Böhmisch Kamnitz, zm. 22 maja 1834 w Wiedniu) – austriacki botanik, w latach 1817–1821 uczestnik austriackiej wyprawy do Brazylii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Johann Baptist Emanuel Pohl urodził się 23 lutego 1782 w Böhmisch Kamnitz (współcześnie Česká Kamenice)[2].

Po ukończeniu gimnazjum w Pradze studiował medycynę na Uniwersytecie Karola – studia ukończył w 1808[3]. Zainteresowany botaniką, zbierał okazy roślin i założył własne herbarium[2]. W 1803 roku opublikował raport z wyprawy studialnej w „Regensburger Botanische Zeitung”[2]. 1808–1810 prowadził w zastępstwie zajęcia z botaniki i historii naturalnej na Uniwersytecie Karola[3].

Wyprawa do Brazylii

[edytuj | edytuj kod]

1817–1821 Pohl wziął udział w wyprawie do Brazylii, zorganizowanej przy okazji podróży arcyksiężnej Marii Leopoldyny (1797–1826) – świeżo poślubionej małżonki późniejszego cesarza Brazylii Piotra II[3]. Na statkach do Brazylii znajdowali się również inni uczeni austriaccy – botanik i entomolog Johann Christian Mikan (1769–1844), zoolog Johann Natterer (1787–1843), a także pejzażysta Thomas Ender (1793–1875) i nadworny ogrodnik Heinrich Schott (1759–1819)[4]. Za sprawą króla Bawarii Maksymiliana I (1756–1825) do Brazylii udali się również bawarscy uczeni – Carl Friedrich Philipp von Martius (1794–1868) i Johann Baptist von Spix (1781–1826)[4]. Po powrocie Mikana do Wiednia w 1818 Pohl, dotychczas mineralog, zaczął pracować również jako botanik wyprawy[3]. Badał przede wszystkim prowincje Minas Gerais i Rio aż do dystryktu Ilha Grande[2]. Wyniki swoich badań przedstawił w pracach Plantarum Brasiliae hucusque ineditarum icones et descriptiones (1827–1831) i Reise im Innern von Brasilien in den Jahren 1827–31 (1832). Manuskrypt jego pracy Repertorium botanicum zaginął[2].

1821–1834 Puhl sprawował funkcję kustosza kolekcji połączonych gabinetów zbiorów przyrodniczych[3], które utworzyły muzeum brazylijskie[2].

Pohl zmarł 22 maja 1834 w Wiedniu[2].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Lista publikacji podana za Allgemeine Deutsche Biographie[2]:

  • 1814 – Tentamen Florae Bohemiae
  • 1816 – Systematischer Ueberblick der Reihenfolge der einfachen Fossilien
  • 1819 – Expositio generalis anatomiea organi auditus per classes animalium
  • 1827–1831 – Plantarum Brasiliae hucusque ineditarum icones et descriptiones
  • 1832 – Reise im Innern von Brasilien in den Jahren 1827–31

Członkostwa

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]