Język soli
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
54 400 (1986 r.)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | sby | ||
| IETF | sby | ||
| Glottolog | soli1239 | ||
| Ethnologue | sby | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język soli (także język chisoli) – język z rodziny bantu używany w zambijskiej Prowincji Centralnej, na wschód od Lusaki. W 1986 roku mówiło nim 54400 osób[1][2].
Jest najbardziej odrębnym językiem z grupy tonga[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Soli, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 17, Dallas: SIL International, 2013–2014 [dostęp 2013-10-25] (ang.).
- ↑ Jouni Filip Maho: New Updated Guthrie List Online. 2009-06-04. [dostęp 2013-10-25].