Język nyankole
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
3,4 mln (2014) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 4 edukacyjny↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-2 | nyn | ||
| ISO 639-3 | nyn | ||
| IETF | nyn | ||
| Glottolog | nyan1307 | ||
| Ethnologue | nyn | ||
| GOST 7.75–97 | нья 512 | ||
| WALS | rny | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język nyankole (runyankole, nkole), nyankore (runyankore, nkore)[1][2] albo hima[3][4] – język z rodziny bantu, używany w Demokratycznej Republice Konga i Ugandzie. W 1976 roku liczba mówiących wynosiła ok. 967 tysięcy. Według danych Ethnologue w 1990 roku liczba mówiących wynosiła ok. 1,5 mln[5], a w 2014 roku – 3,4 mln (dane spisu ludności)[1].
Od 1964 roku jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Nyankore, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 124, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
- ↑ Inventaire des études linguistiques sur les pays d'Afrique noire d'expression française et sur Madagascar. Paris: Conseil international de la langue française, 1978, s. 145. ISBN 2-85319-052-8. OCLC 5609611. [dostęp 2022-12-27]. (fr.).
- ↑ Ngessimo M. Mutaka: An Introduction to African Linguistics. München: Lincom Europa, 2000, s. 28, seria: Lincom handbooks in linguistics 16. ISBN 3-89586-675-X. OCLC 51022973. [dostęp 2022-12-27]. (ang.).
- ↑ Barbara F. Grimes, Richard S. Pittman, Joseph Evans Grimes: Ethnologue: Languages of the World. Wyd. 12. Dallas, Texas: Summer Institute of Linguistics, 1992, s. 411. ISBN 978-0-88312-815-2. OCLC 27019605. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Piłaszewicz, Eugeniusz Rzewuski, Wstęp do afrykanistyki, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2004, s. 176, ISBN 83-235-0061-4, OCLC 749258177.