Język maore
Wygląd
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
157 tys.[1] | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | swb | ||
IETF | swb | ||
Glottolog | maor1244 | ||
Ethnologue | swb | ||
WALS | com | ||
SIL | swb | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język maore (maore komoryjski, komoryjski suahili, komoro, shimaore) – język z zespołu suahilskiego, używany głównie na wyspie Majotta w Archipelagu Komoryjskim (152 tys. osób), ale także na Madagaskarze, Reunionie i w Eswatini. W 1995 roku przetłumaczono na ten język Nowy Testament[1].
Dialekty
[edytuj | edytuj kod]W nawiasach podano zasięg terytorialny.
- Shinzwani (Anjouan)
- Shimaore (Majotta)
- Shimwali (Mohéli)
- Shingazidja (Wielki Komor)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Comorian, Maroe, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2017-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).