Język hiri motu
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
nieliczne osoby (język ojczysty), | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| język urzędowy | Papua-Nowa Gwinea | ||
| Ethnologue | 3 środek szerszej komunikacji↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-1 | ho | ||
| ISO 639-2 | hmo | ||
| ISO 639-3 | hmo | ||
| IETF | ho | ||
| Glottolog | hiri1237 | ||
| Ethnologue | hmo | ||
| GOST 7.75–97 | хмо 772 | ||
| Linguist List | hmo | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język hiri motu (również Police Motu lub Pidgin Motu) – język kreolski używany w Papui-Nowej Gwinei, objęty w tym kraju statusem języka urzędowego[1]. Posługuje się nim około 120 tys. osób[1].
Powstał na skutek pidżynizacji języka motu. Różnice na płaszczyźnie fonologii i gramatyki sprawiają, że języki motu i hiri motu nie są wzajemnie zrozumiałe[1].
Wykazuje wpływy angielskiego, tok pisin i języków polinezyjskich. Dzieli się na dwie odmiany: „papuaską” (Papuan Hiri Motu) i „austronezyjską” (Austronesian Hiri Motu)[1].
Jest wypierany przez tok pisin, który upowszechnia się w południowej Papui-Nowej Gwinei[2]. Według Ethnologue jego użytkownicy to głównie osoby w podeszłym wieku[1].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim. Jako standard oficjalnych publikacji przyjęto odmianę papuaską[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Motu, Hiri, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-01-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Hilário de Sousa: The Menggwa Dla language of New Guinea. University of Sydney, 2006, s. 28. OCLC 224906728. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Kozłowski: Tok Pisin i Hiri Motu (Hekatoglot 17/100). Woofla: Świat Języków Obcych, 2022-04-07. [dostęp 2022-08-16]. (pol.).