Iwona Borowicka

Iwona Borowicka
	; Iwona Borowicka z Januszem Żełobowskim, 1965
Data i miejsce urodzenia	6 marca 1929 ; Łódź
Pochodzenie	Polska
Data i miejsce śmierci	30 sierpnia 1984 ; Kraków
Typ głosu	sopran
Gatunki	opera; operetka
Zawód	śpiewaczka
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Grób Iwony Borowickiej na cmentarzu Rakowickim

Iwona Borowicka z domu Grochulska^[1] (ur. 6 marca 1929 w Łodzi, zm. 30 sierpnia 1984 w Krakowie) – polska śpiewaczka operowa, primadonna Operetki Krakowskiej.

Życiorys

Wykształcenie wokalne i muzyczne uzyskała w Łodzi, gdzie też po raz pierwszy wystąpiła na scenie operetkowej w „Baronie Cygańskim” J. Straussa, wcielając się w rolę Arseny. Właśnie w tej roli została odkryta przez Anatola Wrońskiego, organizującego w tym czasie Krakowską Operetkę. Za jego namową Iwona Borowicka przeprowadziła się w 1954 do Krakowa. Na deskach krakowskiej Operetki zadebiutowała w „Hrabinie Maricy” E. Kalmana^[2].

W krakowskim teatrze wystąpiła w sumie w 37 partiach, zawsze ciesząc się dużym poklaskiem u widowni, jak i bardzo pozytywnymi recenzjami^[3].

Iwona Borowicka zmarła po rocznej walce z chorobą nowotworową^[1]. 7 września 1984 została pochowana w alei zasłużonych na cmentarzu Rakowickim (kwatera LXIX pas A-II-16)^[4].

Życie prywatne

Córka Jana Grochulskiego i Katarzyny z Bobrów. 5 stycznia 1948 wyszła za mąż za pianistę Józefa Borowickiego, z którym miała syna Ryszarda^[1].

Odznaczenia

Źródło: Encyklopedia Krakowa^[5]

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Złota Odznaka m. Krakowa

Upamiętnienie

Jej imieniem została nazwana jedna z ulic w Krakowie (dawny początkowy fragment ulicy Mogilskiej), przy której stoi obecnie gmach Opery Krakowskiej.
Rok 2004 ogłoszono rokiem Iwony Borowickiej^[2].
W Krakowie organizowany jest co dwa lata Międzynarodowy Festiwal Operetkowo-Musicalowy, w latach 2004–2020 pod nazwą Ogólnopolski Konkurs Wykonawstwa Muzyki Operetkowej i Musicalowej im. Iwony Borowickiej)^[6]^[2].
W 2019 roku, w Krakowie na kamienicy przy ul Długiej 55, gdzie mieszkała, odsłonięto tablicę pamiątkową.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Jacek Chodorowski (oprac.), Iwona Borowicka. Legenda sceny operetkowej (w dokumentach, faktach, recenzjach, opiniach), Fundacja Pomocy Artystom Polskim Czardasz, Kraków, 2010, ISBN 978-83-7490-348-6
↑ ^a ^b ^c Rok Iwony Borowickiej. czardasz.org.pl
↑ Iwona Borowicka – postać i legenda. e-teatr.pl. [dostęp 2017-11-24].
↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Iwona Borowicka. rakowice.eu. [dostęp 2021-05-30].
↑ Encyklopedia Krakowa, Wyd. Naukowe PWN, s. 79, Warszawa-Kraków 2000 [dostęp 2018-11-15].
↑ Międzynarodowy Festiwal Operetkowo-Musicalowy. oficjalna strona [dostęp 2022-08-12]

Linki zewnętrzne

Iwona Borowicka. czardasz.org.pl
Iwona Borowicka, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-08] .

[Legenda-1] Jacek Chodorowski (oprac.), Iwona Borowicka. Legenda sceny operetkowej (w dokumentach, faktach, recenzjach, opiniach), Fundacja Pomocy Artystom Polskim Czardasz, Kraków, 2010, ISBN 978-83-7490-348-6

[Rok-2] Rok Iwony Borowickiej. czardasz.org.pl

[3] Iwona Borowicka – postać i legenda. e-teatr.pl. [dostęp 2017-11-24].

[4] Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Iwona Borowicka. rakowice.eu. [dostęp 2021-05-30].

[5] Encyklopedia Krakowa, Wyd. Naukowe PWN, s. 79, Warszawa-Kraków 2000 [dostęp 2018-11-15].

[6] Międzynarodowy Festiwal Operetkowo-Musicalowy. oficjalna strona [dostęp 2022-08-12]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]