Herbert Ihering

Herbert Ihering

Data i miejsce urodzenia	29 lutego 1888 Springe
Data i miejsce śmierci	15 stycznia 1977 Berlin Zachodni
Narodowość	niemiecka
Język	niemiecki
Dziedzina sztuki	publicystyka
Multimedia w Wikimedia Commons

Herbert Ihering (ur. 29 lutego 1888 w Springe, zm. 15 stycznia 1977 w Berlinie Zachodnim) – niemiecki krytyk teatralny i publicysta.

W latach 1914–1918 był kierownikiem literackim „Volksbühne” w Wiedniu, 1918-1933 krytykiem teatralnego dziennika „Berliner Börsen-Courier” i współpracownikiem innych czasopism, m.in. „Die Volksbühne”. Występował jako rzecznik teatru społecznie zaangażowanego, popierał młodych lewicowych autorów (m.in. Brechta), polemizował z konserwatywnymi krytykami, zwłaszcza Kerrem. Po dojściu Hitlera do władzy, 1933-1941 był objęty zakazem działalności publicystycznej, a po wojnie współpracował z teatrami w Berlinie Zachodnim (1945-1954 był kierownikiem literackim Deutsches Theater) i czasopismami kulturalnymi NRD, m.in. „Sinn und Form”. Napisał wiele esejów, pism polemicznych (m.in. Der Kampf ums Theater 1922, Reinhardt, Jessner, Piscator oder der Klassikertod? 1929, Die getamte Reaktion 1930), portretów wybitnych niemieckich aktorów i reżyserów i recenzji teatralnych (zbiór Von Reinhardt bis Brecht t. 1-3 1958-1961) oraz książkę autobiograficzną Begegnungen mit Zeit und Menschen (1963).

W 1968 został laureatem Nagrody Heinricha Manna^[1].

• Ihering Herbert, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-02-29] .
• Nowa encyklopedia powszechna PWN t. 3, Warszawa 1998.