Henryk Hoffmann

Henryk Hoffmann – polski religioznawca specjalizujący się w historii, teorii i metodyce religioznawstwa, teorii religii i fenomenologii religii, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego^[1].

W latach 1973–1977 odbył studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu, które ukończył uzyskaniem tytułu magistra pedagogiki. W latach 1977–1985 był asystentem stażystą w Instytucie Religioznawstwa UJ. Stopień naukowy doktora uzyskał w 1985 na podstawie rozprawy pt. Szkoła astralityczna w religioznawstwie polskim. W latach 1985–2004 zajmował stanowisko adiunkta. Habilitował się w 2004 na podstawie dorobku naukowego i rozprawy pt. Dzieje polskich badań religioznawczych 1873-1939, po czym zajmował w latach 2004-2010 stanowisko docenta w Instytucie Religioznawstwa. W 2010 został profesorem nadzwyczajnym w tej placówce^[2].

• Astralistyka. Szkice z dziejów religioznawstwa polskiego, Kraków 1991.
• Religie Wschodu i Zachodu, Warszawa 1992.
• Dzieje polskich badań religioznawczych 1873-1939, Kraków 2004.

• Dr hab. Henryk Hoffmann, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2014-10-07] .
• Sylwetka dr. hab. H. Hoffmanna na witrynie Uniwersytetu w Pardubicach (dostęp: 7-10-2014).. religionistika.upce.cz. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-14)].
• Publikacje dr. hab. Henryka Hoffmanna w katalogu Biblioteki Narodowej (dostęp: 7-10-2014).