HMS B11

HMS B11

Jednostka bliźniacza HMS B11 – HMS B6.
Historia
Stocznia	Vickers, Barrow-in-Furness
Wodowanie	21 lutego 1906
Royal Navy
Wejście do służby	11 lipca 1906
Wycofanie ze służby	1919
Los okrętu	sprzedany i zezłomowany
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	287 ton (wynurzony), 316 ton (zanurzony)
Długość	41 metrów
Zanurzenie	4,11 metra
Zanurzenie testowe	30,5 metra
Napęd
silnik spalinowy 600 KM, silnik elektryczny 180 KM
Prędkość	12 węzłów na powierzchni 7 węzłów zanurzony
Zasięg	1300 mil przy 8 węzłach
Uzbrojenie
dwie wyrzutnie torpedowe 450 mm
Załoga	15

HMS B11 – brytyjski okręt podwodny typu B. Zbudowany w latach 1905–1906 w stoczni Vickers w Barrow-in-Furness, gdzie okręt został wodowany 21 lutego 1906 roku. Rozpoczął służbę w Royal Navy 11 lipca 1906 roku.

W grudniu 1913 roku dowódcą okrętu został mianowany Norman Douglas Holbrook. Po wybuchu I wojny światowej okręty B6, B7, B8, B9, B10 i B11 zostały skierowane najpierw do Gibraltaru, a następnie na Morze Śródziemne.

W 1914 roku B11 stacjonował na Malcie przydzielony do HMS „Egmont”, pod dowództwem Lt. Samuela M.G. Gravenera^[1], a następnie w porcie Mudros na wyspie Limnos.

HSM B11 był pierwszym brytyjskim okrętem podwodnym, który z powodzeniem przeszedł zaporę na wejściu na Morze Marmara. 13 grudnia 1914 roku ta niewielka jednostka przeznaczona do działań przybrzeżnych zatopiła turecki pancernik „Mesudiye”(inne języki) o wyporności 9250 ton. „Mesudiye” został trafiony jedną torpedą z odległości około 800 m^[2]. W ciągu kilkunastu minut zatonął. Tylko z powodu tego, że w chwili ataku znajdował się bardzo blisko brzegu, z ponad 670-osobowej załogi zginęło tylko 37 oficerów i marynarzy^[3]. Po powrocie do bazy w Mudros Holbrook został okrzyknięty bohaterem – w ciągu następnych tygodni jego wyczyn opisywały wszystkie główne gazety brytyjskie. Do chwili zatopienia pancernika „Mesudiye”, okręty podwodne typu B były uważane za przestarzałe i ich niewielkie rozmiary oraz parametry techniczne powodowały, że ten typ okrętów był przeznaczany głównie do działań pomocniczych. Zwycięska akcja Holbrooka i jego załogi pokazała, że tak nie jest i mogą one być skuteczną bronią. Za zatopienie pancernika „Mesudiye” Norman Douglas Holbrook został odznaczony Krzyżem Wiktorii (jako pierwszy z marynarzy pływających na okrętach podwodnych) oraz Distinguished Service Order^[4]. Pozostali członkowie załogi zostali odznaczenia Distinguished Service Cross lub Distinguished Service Medal^[5]. Na cześć Normana Douglasa Holbrooka nazywające się do 24 sierpnia 1915 roku miasteczko Germantown w Nowej Południowej Walii zostało przemianowane na Holbrook^[6].

W końcowej fazie wojny okręt wraz z B6, B7, B8 i B9 zostały przebudowane na przybrzeżne jednostki patrolowe. Zdemontowano silnik elektryczny oraz przebudowano kiosk^[7].

Po zakończeniu działań wojennych w 1919 roku okręt został sprzedany do Włoch i zezłomowany.

• Innes McCartney: British Submarines of World War I. Oxford: Osprey Publishing Ltd., 2008, s. 4-8, 29-32. ISBN 978-1-84603-334-6. (ang.).
• J. J. Colledge, Ben Warlow: Ships of the Royal Navy, The Complete Record of all Fighting Ships of the Royal Navy from the 15th Century to the Present. Londyn: Chatham Publishing Ltd., 2006, s. 28. ISBN 1-86176-281-X. (ang.).
• Maurice Cocker: Observer's directory of Royal Naval Submarines 1901-1982. londyn: Frederick Warne, 1982. ISBN 0-7232-2964-3. (ang.). Brak numerów stron w książce

• Submarines Association, Barrow-in-Furness Branch: HMS B10. [dostęp 2013-02-02]. (ang.).
• B Class Coastal Submarine. [dostęp 2015-12-26]. (ang.).