Hüda Kaya
Data i miejsce urodzenia |
9 października 1960 |
---|---|
Deputowana do Wielkiego Zgromadzenia Narodowego Turcji | |
Okres |
od 7 czerwca 2015 |
Przynależność polityczna |
Hüda Kaya (ur. 9 września 1960 w Stambule) – turecka polityk, deputowana do Wielkiego Zgromadzenia Narodowego Turcji z ramienia Ludowej Partii Demokratycznej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W młodości należała do skrajnie prawicowego, nacjonalistycznego ruchu Szarych Wilków, zdelegalizowanego po zamachu stanu w Turcji w 1980[1][2]. Po lekturze Koranu odeszła od nacjonalizmu i stała się głęboko wierzącą muzułmanką, wyszła za mąż i urodziła czwórkę dzieci. Następnie postanowiła rozwieść się z mężem, jednak było to możliwe dopiero po długiej sprawie sądowej, sfinalizowanej w 1988. Wcześniej kobieta uciekła z dziećmi od męża i zamieszkała u przyjaciół w Malatyi[1].
W 1998 zaangażowała się w protesty przeciwko zakazowi noszenia islamskich zasłon i nakryć głowy przez kobiety na terenie uniwersytetów. Opublikowała na ten temat artykuł, za co została aresztowana i skazana na rok więzienia[1]. Po wyjściu na wolność nadal brała udział w protestach w tej sprawie, stając się razem z trzema córkami liderką demonstracji w Malatyi[3]. W 1999 Hüda Kaya i jej córki stanęły przed sądem oskarżone o terroryzm, za co groziła im kara śmierci[4]. Ostatecznie między 1998 a 2003spędziła w więzieniu trzy lata[1]. W więzieniu poznała działaczki walczące o niepodległość Kurdystanu[2] oraz działaczki lewicowe[1].
Po zwolnieniu wyjechała na rok do Pakistanu, po czym zamieszkała w Stambule[1]. W 2011 razem z synem Muhammadem Cihadem udała się w góry Kandil, by spotkać przywódców Partii Pracujących Kurdystanu. Opublikowała następnie serię artykułów poświęconych tej organizacji i jej członkom[1]. Pod wpływem kontaktów z działaczami kurdyjskimi wstąpiła do socjaldemokratycznej, świeckiej i prokurdyjskiej Ludowej Partii Demokratycznej (HDP)[2]. Przez dwie kadencje była członkinią jej komitetu centralnego i trzykrotnie zdobywała w wyborach parlamentarnych mandat deputowanej Wielkiego Zgromadzenia Narodowego Turcji z ramienia tej partii (w czerwcu 2015, w przedterminowych wyborach jesienią 2015 oraz w 2018)[5][6][7].
W 2021 prokurator generalny Turcji zażądał dla niej pięcioletniego[8] zakazu działalności politycznej[9]. W tym samym czasie podjęte zostały działania na rzecz zdelegalizowania HDP[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Who is who in Turkish politics [online], web.archive.org, 15 listopada 2019 [dostęp 2021-05-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-15] .
- ↑ a b c Çağlar Ezikoğlu , The Logic of Political Survival in Turkey: The Case of Akp, Rowman & Littlefield, 15 lutego 2021, s. 46, ISBN 978-1-7936-2725-4 [dostęp 2021-05-05] (ang.).
- ↑ n, From the Archives: Huda Kaya and the Malatya 75 – IHRC [online] [dostęp 2021-05-05] (ang.).
- ↑ Esra Özcan , Mainstreaming the Headscarf: Islamist Politics and Women in the Turkish Media, Bloomsbury Publishing, 14 listopada 2019, s. 156-157, ISBN 978-1-83860-080-8 [dostęp 2021-05-05] (ang.).
- ↑ İstanbul Seçim Sonuçları 2015 - Genel Seçim Kasım 2015 [online], Yeni Şafak, 5 maja 2021 [dostęp 2021-05-05] (tur.).
- ↑ İstanbul Seçim Sonuçları 2015 - Genel Seçim 2015 [online], Yeni Şafak, 5 maja 2021 [dostęp 2021-05-05] (tur.).
- ↑ İstanbul Seçim Sonuçları - Genel Seçim 2018 İstanbul Sonucu [online], Yeni Şafak, 5 maja 2021 [dostęp 2021-05-05] (tur.).
- ↑ Turkish prosecutor seeks political ban on 687 pro-Kurdish politicians [online], 18 marca 2021 [dostęp 2021-05-05] (tur.).
- ↑ a b HDP indictment seeks political ban for 687 members, including Demirtaş, Buldan and Sancar [online], Bianet - Bagimsiz Iletisim Agi [dostęp 2021-05-05] .