Kupieckie Domy Towarowe

Kupieckie Domy Towarowe spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Hala Kupieckich Domów Towarowych na placu Defilad w Warszawie w 2009
Państwo	Polska
Siedziba	Warszawa, ul. Świętokrzyska 39
Data założenia	1999
Forma prawna	spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
Prezes	Dariusz Połeć
Nr KRS	0000021688
brak współrzędnych
Strona internetowa

Kupieckie Domy Towarowe Sp. z o.o. – polskie przedsiębiorstwo handlowe, z siedzibą w Warszawie. Spółka handlowa powstała w 1999 z udziałem gminy miasta stołecznego Warszawy.

Firma powstała w 1999 roku za czasów kadencji Pawła Piskorskiego na mocy porozumienia między ówczesnym wiceprezydentem Warszawy a stowarzyszeniami kupców. W ramach współpracy miasto wydzierżawiło spółce atrakcyjną działkę w śródmieściu, na placu Defilad, w bezpośrednim sąsiedztwie Pałacu Kultury i Nauki. W ciągu 7 miesięcy spółka postawiła na tym terenie tymczasowy blaszany pawilon handlowy o powierzchni ponad 10 tysięcy metrów kwadratowych. Mieściło się w nim od 600 do 700 stoisk handlowych i punktów gastronomicznych różnej wielkości^[1]. Miał on służyć uporządkowaniu dotychczasowego handlu na terenie placu, wcześniej odbywającego się głównie w tak zwanych szczękach (metalowych budek z towarem na świeżym powietrzu).

Teren na placu Defilad miał być zajmowany przez kupców jedynie okresowo. W marcu 2006 Rada m.st. Warszawy zgodziła się na wydzierżawienie kupcom gruntu na okres 30 lat^{[potrzebny przypis]}. Po dojściu do władzy w wyniku wyborów samorządowych, Hanna Gronkiewicz-Waltz odmówiła podpisania takiej umowy. Od tego czasu trwały rozmowy na temat przyszłości Kupieckich Domów Towarowych. W 2008 roku władze miasta zaproponowały wybudowanie dla KDT budynku na terenie placu Defilad przez komunalną spółkę – Miejskie Przedsiębiorstwo Robót Budowlanych. Władze KDT nie zgodziły się z tą koncepcją i chciały znaleźć dewelopera samodzielnie^[2]. Po fiasku tych działań wielokrotnie, według zapewnień miasta, zarówno władze samorządowe, jak i właściciele prywatnych targowisk proponowali kupcom przeniesienie działalności gospodarczej – między innymi do Hali Gwardii – lub dołączenie do planowanej inwestycji na ul. Marywilskiej^[3].

Od 1 stycznia 2009 kupcy nie mieli już prawa zajmować terenu. W dniu 21 lipca 2009 roku odbyła się egzekucja wyroku sądowego orzekającego eksmisję^[4]. W trakcie akcji organizowanej na zlecenie komornika przez firmę ochroniarską „Zubrzycki” doszło do zamieszek z kupcami, którzy zabarykadowali się w środku hali. Pomocy medycznej udzielono 100 osobom^[5], 22 zostały zatrzymane w trakcie całej akcji przez policję^[6]. W trakcie działań policyjnych doszło do zablokowania przez kupców z KDT ulicy Marszałkowskiej, a także do zamieszek z pseudokibicami^[7].

Działania miasta wokół spółki wzbudziły kontrowersje wśród mieszkańców Warszawy. W sondażach internetowych na portalach informacyjnych dominowały opinie o odpowiedzialności kupców za zaistniałą sytuację, natomiast działania firmy ochroniarskiej, używającej w trakcie szturmu hali gazu łzawiącego, podzieliły głosujących^[8]. W sondażu „Rzeczpospolitej” 72% pytanych warszawiaków uznało decyzję o likwidacji hali za słuszną, przeciwnego zdania było 24%. 52% pytanych uznało akcję za źle przeprowadzoną, podczas gdy 32% uznało jej realizację za dobrą^[9].

Platforma Obywatelska broniła decyzji o likwidacji hali KDT. Julia Pitera uznała działanie kupców za próbę przejęcia atrakcyjnej działki w centrum miasta^[10].

Prawo i Sprawiedliwość w dniu kryzysu opowiedziało się przez swoich radnych z warszawskiej Rady Miasta za powołaniem sztabu antykryzysowego i zwrócili się z takim wnioskiem do wojewody mazowieckiego. Na konferencji prasowej 22 lipca Elżbieta Jakubiak przypomniała, że do tej pory nie uchwalono zmiany planu zagospodarowania przestrzennego obszaru, na którym stoi hala KDT^[11].

Sojusz Lewicy Demokratycznej nie zajął jednoznacznego stanowiska. W czasie kampanii wyborczej do Parlamentu Europejskiego Wojciech Olejniczak ogłosił, że jeśli miasto nie zapewni kupcom możliwości handlu, to SLD wyjdzie z miejskiej koalicji z PO^[12]. W komentarzach po akcji wokół hali miejscy politycy Sojuszu uznawali jednak ją za uzasadnioną^[13].

Aktywnie po stronie kupców opowiedział się przewodniczący Stronnictwa Demokratycznego, Paweł Piskorski^[14]. Wsparcie dla kupców zadeklarowała Polska Partia Pracy, w blaszaku swoje poparcie wyraził także były wicepremier i marszałek Sejmu Ludwik Dorn^[15].