Nadksenonian baru
| |||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||
Wzór sumaryczny |
Ba | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
470 g/mol | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Nadksenonian baru, nazwa Stocka: ksenonian(VIII) baru, Ba
2XeO
6 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy nadksenonianów, sól baru i kwasu nadksenonowego, H
4XeO
6. Należy do nielicznych trwałych nadksenonianów, obok m.in. nadksenonianów metali alkalicznych[2].
Właściwości
[edytuj | edytuj kod]Nadksenonian baru jest bezbarwnym ciałem stałym, trwałym przy ogrzewaniu do ponad 200 °C. W reakcji ze stężonym kwasem siarkowym wydziela nietrwały tetratlenek ksenonu, XeO
4. Podobnie jak inne nadksenoniany, wykazuje bardzo silne właściwości utleniające, m.in. jest zdolny do natychmiastowego utlenienia jonów MnII
do MnO−
4[2].
Otrzymywanie
[edytuj | edytuj kod]Podobnie jak inne nadksenoniany, związek ten powstaje w wyniku powolnego dysproporcjonowania w warunkach zasadowych wodoroksenonianu baru, Ba(HXeO
4)
2, powstającego z tritlenku ksenonu i wodorotlenku baru[2]:
- Ba(OH)
2 + 2XeO
3 → Ba(HXeO
4)
2 - Ba(HXeO
4)
2 + Ba(OH)
2 → Ba
2XeO
6 + Xe + O
2 + 2H
2O
Wprowadzenie do powyższej mieszaniny reakcyjnej ozonu pozwala uzyskiwać nadksenoniany z bardzo wysokimi wydajnościami[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Norman N. Greenwood , Alan Earnshaw , Chemistry of the Elements, wyd. 2, Oxford–Boston: Butterworth-Heinemann, 1997, s. 894, ISBN 0-7506-3365-4 (ang.).
- ↑ a b c d Norman N. Greenwood , Alan Earnshaw , Chemistry of the Elements, wyd. 2, Oxford–Boston: Butterworth-Heinemann, 1997, s. 901, ISBN 0-7506-3365-4 (ang.).