Krezka dobrzuszna

Krezka dobrzuszna (łac. mesenterium ventrale) – jedna z dwóch krezek narządów jamy brzusznej, znajdująca się dobrzusznie od zaopatrywanych narządów. Występuje ona w rozwoju zarodkowym, gdy otrzewne prawej i lewej strony ciała łączą się ze sobą poniżej pierwotnego jelita. Natomiast dorsalnie od jelita powstaje krezka dogrzbietowa. Tak więc obie krezki tworzą się ze zdwojenia otrzewnej^[1].

Los obu krezek jest całkowicie odmienny. W przeciwieństwie do dobrze rozwiniętej krezki dogrzbietowej krezka dobrzuszna ssaka zachowuje się jedynie tylko na niewielkim odcinku przewodu pokarmowego, mianowicie tam, gdzie rozwija się żołądek i proksymalny fragment dwunastnicy. W obrębie krezki dobrzusznej dwunastnicy z nabłonka tego narządu rozwija się wątroba (dlatego też ma ona pochodzenie endodermalne). Wytworzenie tego narządu ma istotne znaczenie dla anatomii krezki dobrzusznej. Tworzą się z niej bowiem więzadła wątroby. Więzadło sierpowate przebiega między wątrobą i przeponą^[2]. Z drugiej strony wątrobę z odpowiednimi narządami łączą więzadło wątrobowo-żołądkowe (sięgające krzywizny mniejszej) i więzadło wątrobowo-dwunastnicze^[3].

Oprócz tego krezka dobrzuszna tworzy także sieć mniejszą^[2]. Krezka dobrzuszna żołądka zachowuje się bowiem i ulega przemianom podczas obrotów żołądka. Początkowo bowiem ta część żołądka, która ma stać się krzywizną mniejszą, leży ośrodkowo i brzusznie. Gdy żołądek obraca się, część ta przemieszcza się ku prawej stronie ciała. Wraz z nią przemieszcza się krezka dobrzuszna żołądka, właściwie wraz z żołądkiem wędruje jej obwodowy przyczep, podczas gdy drugi koniec krezki żołądka cały czas wiąże dolną ścianę jamy ciała. Powstaje dzięki temu sieć mniejsza, składająca się z dwóch wyżej wymienionych więzadeł, obejmująca swymi listkami wątrobę^[4].

• Kazimierz Krysiak, Krzysztof Świeżyński: Anatomia zwierząt. T. 2: Narządy wewnętrzne i układ krążenia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012. ISBN 978-83-01-16755-4.