[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Krenneryt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krenneryt
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

AuTe2

Twardość w skali Mohsa

2.5

Przełam

muszlowy

Łupliwość

doskonała {001}

Pokrój kryształu

Kryształy prążkowane, krótkie pryzmatyczne

Układ krystalograficzny

rombowy, Pma2

Gęstość

8,53 g/cm³[1]

Właściwości optyczne
Barwa

od srebrnego po złoty

Rysa

zielono-szara

Połysk

metaliczny

Inne

nieprzezroczysty

Krenneryt – jest minerałem rzadkim, jest tellurkiem złota zawierającym stosunkowo niewielkie ilości srebra. Wzór AuTe
2
zmienia się w przedziale (Au
0,8
, Ag
0,2
)Te
2
.

Krenneryt został odkryty w 1877 roku w Sacaramb, w Rumunii przez węgierskiego mineraloga Józefa Krennera (1839–1920), na cześć którego został nazwany[2].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Jest kruchy, nieprzezroczysty, o metalicznym połysku i doskonałej łupliwości. Rozpuszcza się w kwasie azotowym. Zawiera: Au – ok. 33%, Ag – 7,22%, Te – 59,8%. Bardzo rzadko tworzy kryształy o pokroju rombowym, krótkosłupowym – na ich ścianach widoczne są wzdłużne prążkowania. Występuje w skupieniach ziarnistych i wypryśnięciach.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Powstaje w warunkach hydrotermalnych w złożach złota. Najczęściej współwystępuje z sylvanitem, calaverytem, nagyagitem, kwarcem, złotem rodzimym, pirotynem i pirytem. Dwa chemicznie podobne tellurki złotawo-srebrowe: calaveryt i sylvanit mają układ jednoskośny, natomiast krenneryt jest rombowy. Występuje w żyłach hydrotermalnych wraz z tellurem.

Miejsca występowania: RumuniaSiedmiogród, KanadaQuebec, USAKolorado (Cripple Creek), AustraliaKalgoorlie.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
  • ruda złota

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Krennerite (Krennerit) [dostęp:2011-06-09] (niem.)
  2. mindat.org - Krennerite [dostęp:2011-06-09] (ang.)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Encyklopedia Britannica, Edycja Polska, tom. 21 Ko-Kr, praca zbiorowa, Kurpisz, Poznań 2001
  • J. Parafiniuk, Minerały systematyczny katalog 2004, W-wa: Spirifer, 2005.
  • W. Schumann, Minerały świata, Alma-Press, 2003.
  • R. Duda, L. Rejl, Wielka encyklopedia Minerałów, Elipsa 2, ISBN 83-86013-00-1.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]