Krasnowiszersk
Widok na Krasnowiszersk z helikoptera | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | |||||
Powierzchnia |
18,57 km² | ||||
Wysokość |
130 m n.p.m. | ||||
Populacja (2015) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
+7 34243 | ||||
Kod pocztowy |
618590 | ||||
Położenie na mapie Kraju Permskiego | |||||
Położenie na mapie Rosji | |||||
60°24′N 57°04′E/60,400000 57,066667 | |||||
Strona internetowa |
Krasnowiszersk – miasto w północno-wschodniej części Kraju Permskiego, w Rosji, siedziba administracyjna rejonu krasnowiszerskiego.
Postanowieniem Rządu Federacji Rosyjskiej nr 1398 z 29 lipca 2014 roku „O zatwierdzeniu wykazu monomiast” (miast, w których większa lub znacząca część mieszkańców pracuje w jednym zakładzie pracy) miejscowość Krasnowiszersk została zaliczona do kategorii „Monofunkcyjnych miejscowości Federacji Rosyjskiej z najbardziej złożonym położeniem socjalno-ekonomicznym”[1]. .
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Miasto leży w zachodniej części rejonu, na lewym brzegu Wiszery. Odległość od Permu wynosi 300 km. Powierzchnia – 68,7 km².
Historia
[edytuj | edytuj kod]Krasnowiszersk, najdalej na północ położone miasto Kraju Permskiego, powstał na miejscu wioski Wiżaicha, w której w latach 1894–1897 rosyjsko-francuska spółka akcyjna wybudowała zakład metalurgiczny.
Krasnowiszersk powstał w 1930 roku w związku z budową Kombinatu Celulozowo–Papierniczego, która była prowadzona głównie siłami więźniów. Od 1926 roku znajdował się tu 4 oddział Sołowieckiego Obozu Specjalnego Przeznaczenia, a od 1929 samodzielny zarząd Obozów Wyszerskich. 2 lipca 1942 roku osada została przekształcona w miasto Krasnowiszersk[2].
W latach 1928–1934 w mieście znajdował się obóz „Wiszerałag”. Tysiące niewinnie skazanych ofiar stalinowskich represji budowało Kombinat Celulozowo-Papierniczy i pracowały w lesie. Więźniem tego obozu był rosyjski pisarz Warłam Szałamow, autor antypowieści Wiszera i Opowiadań kołymskich. 21 czerwca 2007 roku w Krasnowiszersku został odsłonięty pomnik Warłama Szałamowa, który w latach 30. XX wieku odbywał tu pierwszą część swojej kary[3].
Klimat
[edytuj | edytuj kod]- średnioroczna temperatura powietrza – -0,3 °C
- względna wilgotność powietrza – 74,9%
- średnia prędkość wiatru – 3,2 m/s
Miesiąc | Sty | Lut | Mar | Kwi | Maj | Czer | Lip | Sie | Wrz | Paź | Lis | Gru | Rocznie |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia temperatura [°C] | -15,6 | -14 | -7,4 | -0,7 | 7,6 | 14,5 | 17,1 | 12,8 | 6,9 | -0,5 | -10,3 | -14,6 | -0,3 |
Zasoby naturalne
[edytuj | edytuj kod]3 km powyżej Krasnowiszerska znajduje się złoże gliny „Niczkowskoje”, nadające się do produkcji cegieł typu 150. Do zaopatrzenia miasta w wodę pitną i gospodarczą wykorzystuje się dokładnie przebadany obszar „Rodnikowyj”, położony 6 km na północ od Krasnowiszerska. Stopień zaopatrzenia w energię ocenia się jako korzystny dla prowadzenia dowolnej działalności gospodarczej.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Ludność Krasnowiszerska | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok | Ludność | Rok | Ludność | Rok | Ludność | Rok | Ludność | Rok | Ludność | Rok | Ludność | Rok | Ludność | Rok | Ludność | Rok | Ludność |
1959 | 15 207 | 1967 | 16 000 | 1970 | 14 944 | 1979 | 15 917 | 1989 | 18 700 | 1992 | 19 200 | 1996 | 19 400 | 1998 | 19 400 | 2000 | 19 400 |
2001 | 19 300 | 2002 | 18 260 | 2003 | 18 300 | 2005 | 17 800 | 2006 | 17 700 | 2007 | 17 500 | 2008 | 17 400 | 2009 | 17 320 | 2010 | 16 099 |
2011 | 16 100 | 2012 | 16 111 | 2013 | 16 127 | 2014 | 15 917 | 2015 | 15 733 | 2016 | 15 644 | 2017 | 15 587 |
Obecna sytuacja demograficzna miasta charakteryzuje się zmniejszoną liczbą urodzeń, przejściem od reprodukcji rozszerzonej do prostej, postępującym się starzeniem populacji miasta i wzrostem śmiertelności, spowodowanej napięciami socjalnymi i alkoholizmem. Upadek przemysłu i związany z tym brak miejsc pracy zmusza młode pokolenie do opuszczenia rodzinnego miasta. Wiekowa struktura ludności: 0–15 lat – 27,6%, wiek emerytalny – 13,9%, wiek produkcyjny – 58,5%. Średni wiek ludności wynosi 33,4 lat. Średnioroczna ilość pracowników produkcyjnych i administracyjnych w przemyśle wynosi 3017 osób, z tego ponad 40% było zatrudnionych w gospodarce leśnej[5].
Skład narodowościowy
[edytuj | edytuj kod]W składzie narodowościowym największy udział mają Rosjanie, a oprócz tego Ukraińcy, Białorusini, Komi-Permiacy i Udmurci[6].
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]W mieście działają przedsiębiorstwa przemysłu leśnego i drzewnego oraz metalurgii metali kolorowych. W przeszłości najważniejszą firmą w sektorze leśnym była spółka „Wiszerabumprom”, która obecnie ogłosiła bankructwo i została zamknięta. Będąc największą firmą w mieście, produkowała do 2006 roku wysokojakościowy papier, tarcicę i płyty wiórowe[7].
Kopalnia „Urałmaz” prowadziła wydobycie wysokojakościowych diamentów ze złóż osadowych w Wyszerskim i Kojwo-Wiżajskim rejonie diamentonośnym. Na początku stycznia 2014 roku firma ogłosiła bankructwo[8].
W mieście znajduje się dyrekcja Rezerwatu przyrody „Wiszerskij”[9].
Atrakcje turystyczne
[edytuj | edytuj kod]- Góry i formacje skalne w okolicy miasta:[10]
- Pomianiennyj Kamień
- Wietłan
- Poludow Kamień
- Goworliwyj
- Pisanyj Kamień
- Zabytki i architektura
- Kompleks poświęcony mieszkańcom Krasnowiszerska poległym w czasie wojny
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Распоряжение Правительства РФ от 29 июля 2014 года № 1398-р «Об утверждении перечня моногородов»
- ↑ Вишералаг. [dostęp 2017-11-02]. (ros.).
- ↑ Красновишерск. Город, который себе ничего не простил. [dostęp 2017-11-02]. (ros.).
- ↑ NASA Surface meteorology and Solar Energy: RETScreen Data. [dostęp 2017-11-02]. (ang.).
- ↑ Красновишерский район Пермского края. [dostęp 2017-11-02]. (ros.).
- ↑ Население. [dostęp 2017-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-07)]. (ros.).
- ↑ ВИШЕРАБУМПРОМ, ОАО". [dostęp 2017-11-02]. (ros.).
- ↑ Организация ЗАО "УРАЛАЛМАЗ". [dostęp 2017-11-02]. (ros.).
- ↑ Заповедник «Вишерский» | Государственный природный заповедник «Вишерский» [online], www.vishersky.ru [dostęp 2021-11-16] .
- ↑ привет. [dostęp 2017-11-02]. (ros.).