Kraina nearktyczna

Zobacz hasło Nearktyka w Wikisłowniku

Kraina nearktyczna, Nearktyka^[1] – kraina zoogeograficzna obejmująca północną część Meksyku, Amerykę Północną i Grenlandię. Ze względu na duże podobieństwo do Palearktyki bywa czasem łączona z nią w jedną krainę holarktyczną.

Nearktyka leży w strefie klimatu zimnego i umiarkowanego. Fauna przypomina w ogólnym zakresie palearktyczną, zwłaszcza na obszarach porośniętych tundrą i tajgą^[1]. Jest to pozostałość z czasów epoki lodowcowej, kiedy to gatunki rozprzestrzeniały się między Eurazją a Ameryką dzięki połączeniu obu kontynentów w rejonie Cieśniny Beringa.

Najbardziej charakterystyczne gatunki zwierząt:

• ssaki
  • niedźwiedź czarny i grizzly – głównie w Górach Skalistych^[1]
  • piżmowół – w tundrze
  • karibu i łoś (amerykańskie podgatunki) – w tajdze
  • jeleń wirginijski i skunks – w lasach liściastych na wschodzie kontynentu
  • bizon amerykański – dawniej na preriach, obecnie tylko w parkach narodowych
• ptaki: kardynały, tanagry, kolibry, dzikie indyki i in.
• gady: grzechotniki, gekony, legwany, helodermy i in.
• płazy: salamandry, ambystomy i in.
• ryby: niszczuki, amia, liczne okoniowate i karpiowate^[1].

Stosunkowo niewiele jest tu endemitów. Można do nich zaliczyć jadowite jaszczurki – helodermy, płazy – ambystomy^[1] i amfiumy, a ze ssaków: skunksa, szopa pracza, niedźwiedzia grizzly, widłoroga oraz gryzonie: ursona, goffery, szczuroskoczki i sewele^[1].

Część gatunków na południowych krańcach Nearktyki to przybysze z krainy neotropikalnej, dzięki utworzonemu pod koniec neogenu połączeniu z Ameryką Południową, np. ptaki – kolibry i kondory, ssaki – dydelf północny, pancernik peba.