Kimberlit
Kimberlit – rzadka ultramaficzna skała alkaliczna (potasowa), o porfirowej strukturze, bogatej w składniki lotne (CO2+H2O). Kimberlit cechuje się wysokim stężeniem pierwiastków śladowych z grupy pierwiastków niekompatybilnych. Według innych definicji kimberlit to porfirowy perydotyt alkaliczny, zawierający zaokrąglone lub skorodowane fenokryształy oliwinu (często zmienione wtórnie), flogopitu, Mg-ilmenitu, (Mg-FeTiO3), piropu [i Cr-piropu czyli Cr-Mg3Al2(SiO4)3] w drobnokrystalicznej masie zbudowanej z oliwinu, flogopitu, kalcytu, dolomitu, serpentynu, magnetytu, perowskitu i apatytu. Diamenty występują jako minerały akcesoryczne[1]. Kimberlit to również potasowa skała ultramaficzna, bogata w składniki lotne, tworząca kominy, dajki i sille. Nierównokrystaliczna, porfirowa tekstura skały jest wynikiem obecności makrokryształów w drobnokrystalicznym matriksie. Często w kimberlitach występują ksenolity skał płaszcza wraz z ksenolitami i ksenokryształami skał skorupy[2]. Ogółem to złożona skała hybrydalna, zbudowana z fragmentów skał wysokotemperaturowych (perydotyty, eklogity), zespołów makrokryształów, fragmentów skał otoczenia, magmy oraz składników lotnych (w tym zasymilowanych wód gruntowych). Nazwa kimberlit pochodzi od miejscowości Kimberley w Południowej Afryce, nadana w 1870 roku.
Rodzaje kimberlitów
[edytuj | edytuj kod]Klasyfikacja terenowa
Klasyfikacja petrograficzna
- kimberlity bazaltowe
- kimberlity flogopitowe
- kimberlity wapniowe
Klasyfikacja w oparciu o skład izotopowy[1]
- Grupa I - potasowe skały ultramaficzne, nierównokrystaliczne
- Grupa II - ultrapotasowe skały peralkaliczne
Pochodzenie magm kimberlitowych
[edytuj | edytuj kod]Przyjmuje się dwie koncepcje. Pierwsza to pochodzenie bezpośrednio z płaszcza, druga to topienie zmetasomatyzowanej litosfery kratonu.
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Afryka: RPA — okolice Kimberley, Transwal, Rodezja, Demokratyczna Republika Konga, w Kanadzie oraz na Syberii - Jakucja (zob. muzeum kimberlitów w Mirnym).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bergman, S. C.; 1987: Lamproites and other potassium-rich igneous rocks: a review of their occurrences, mineralogy and geochemistry. In: Alkaline Igneous rocks, Fitton, J.G. and Upton, B.G.J (Eds.), Geological Society of London special publication No. 30. pp. 103–19
- Clement, C. R., 1982: A comparative geological study of some major kimberlite pipes in the Northern Cape and Orange free state. PhD Thesis, University of Cape Town.
- Clement, C. R., and Skinner, E.M.W. 1985: A textural-genetic classification of kimberlites. Transactions of the Geological Society of South Africa. pp. 403–409.
- Mitchell, R. H., 1995: Kimberlites, orangeites, and related rocks. Plenum Press, New York.
- Smith, C. B., 1983: Lead, strontium, and neodymium isotopic evidence for sources of African Cretaceous kimberlite, Nature, 304, pp 51–54.
- Edwards, C. B., Howkins, J.B., 1966. Kimberlites in Tanganyika with special reference to the Mwadui occurrence. Econ. Geol., 61:537-554.
- Wagner, P. A., 1914: The diamond fields of South Africa; Transvaal Leader, Johannesberg