[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Kastylia-La Mancha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kastylia-La Mancha
wspólnota autonomiczna
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Hiszpania

Siedziba

Toledo

Data powstania

16 sierpnia 1982

Prezydent

Emiliano García-Page (PSOE)

Powierzchnia

79 463 km²

Populacja (2018)
• liczba ludności


2 026 807

• gęstość

25,7 os./km²

Języki urzędowe

hiszpański

Liczba przedstawicieli w parlamencie
Liczba senatorów

23

Liczba posłów

21

Położenie na mapie Hiszpanii
Położenie na mapie
Strona internetowa

Kastylia-La Mancha (hiszp. Castilla-La Mancha) – wspólnota autonomiczna w środkowej Hiszpanii, w znacznej części pokrywająca się terytorialnie z krainą historyczną Nowa Kastylia. Graniczy z Kastylią i Leónem, Madrytem, Walencją, Murcją, Aragonią, Andaluzją i Estremadurą. Jest jednym z najsłabiej zaludnionych regionów Hiszpanii.

Powierzchnia: 79 200 km². Stolicą jest Toledo, inne ważne miasta to Albacete, Cuenca, Puertollano, Tomelloso, Hellín, Alcázar de San Juan, Valdepenias, Talavera de la Reina, Villarrobledo, Almansa, Azuqueca de Henares, Ciudad Real i Guadalajara.

Środkowa część regionu znajduje się w Mesecie Iberyjskiej (wyżyna), którą otaczają łańcuchy górskie – od północnego zachodu Góry Kastylijskie, od północnego wschodu masyw Serrania de Cuenca i od południa góry Sierra Morena. La Mancha ma klimat podzwrotnikowy kontynentalny, suchy. Krainę przecina rzeka Tag, najdłuższa rzeka Półwyspu Iberyjskiego.

W odległej przeszłości region był miejscem wielu bitew toczonych pomiędzy chrześcijanami i muzułmanami a następnie między poszczególnymi władcami chrześcijańskimi przed zjednoczeniem Kastylii i Aragonii w roku 1492 pod berłem Ferdynanda i Izabeli.

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

Kastylia-La Mancha dzieli się na pięć prowincji:

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

W 2018 wspólnotę zamieszkiwało 2 026 807 osób, była dziewiątą co do liczby ludności[1]. W 2018 około 8,1% (163,8 tys.) populacji miało obce obywatelstwo. W większości byli to obywatele Rumunii (64,3 tys.) i Maroka (31,5 tys.)[2]. Gęstość zaludnienia wynosiła 25,7 os./km², co stanowiło najniższy odsetek w całej Hiszpanii.

Rok Liczba ludności
1996 1 712 529
1998 1 716 152
2000 1 734 261
2002 1 782 038
2004 1 848 881
2006 1 932 261
2008 2 043 100
2010 2 098 373
2012 2 121 888
2014 2 078 611
2016 2 041 631
2018 2 026 807
Źródło: INE

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]
Wiatraki La Manchy

Podstawą gospodarki jest górnictwo – wydobycie węgla kamiennego oraz rud metali, m.in. rtęci, manganu, żelaza, miedzi oraz przemysł metalowy, ceramiczny i chemiczny. Dobrze rozwinięte jest rolnictwo, a zwłaszcza uprawy winorośli (La Mancha to jeden z głównych regionów produkcji wina w Hiszpanii), pszenicy, jęczmienia, szafranu, oliwek oraz hodowla owiec i bydła.

Wielkie znaczenie dla gospodarki regionu ma turystyka, a zwłaszcza liczne zabytki Toledo. Do atrakcji zalicza się też jaskinię Montesinos, gdzie podobno wypoczywał słynny Don Kichot, a która dzisiaj słynie z tego, że jest największym w Hiszpanii siedliskiem nietoperzy.

Inną atrakcją turystyczna są słynne wiatraki z okolic miasteczka Consuegra. Te niewielkie, okrągłe, na biało tynkowane i w większości dzisiaj już nieczynne wiatraki to bohaterowie słynnej powieści Cervantesa. Legenda Don Kichota przyciąga turystów, a w El Toboso mieszkała Dulcynea, ukochana Don Kichota.

Nawadnianie pół uprawnych (a zwłaszcza winnic) zapewniają sztuczne zbiorniki wodne. To dzięki nim uprawia się tu szczepy winne tempranillo i garnacha (z których produkowane jest wino w stylu Rioji, słabsze niż z innych regionów Kastylii, ale przez to znacznie tańsze).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Población por comunidades y ciudades autónomas y sexo.(2853) [online], www.ine.es [dostęp 2019-04-15].
  2. Población extranjera por Nacionalidad, comunidades, Sexo y Año. [online], www.ine.es [dostęp 2019-04-15].