[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Karabin maszynowy vz. 59

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kulomet vz. 59
Ilustracja
Państwo

 Czechosłowacja

Producent

Zbrojovka Brno

Rodzaj

uniwersalny karabin maszynowy

Obsługa

2 osoby

Dane techniczne
Kaliber

7,62 mm

Nabój

7,62 x 54 mm R

Taśma nabojowa

ciągła, 50 lub 250 naboi

Wymiary
Długość

1215 mm (z lufą ciężką)
1116 mm (z lufą lekką)

Wysokość

300 - 500 mm (na trójnogu)

Długość lufy

693 mm (ciężka)
593 mm (lekka)

Długość linii celowniczej

744 mm (lufa ciężka)

Masa
karabinu właściwego

8,67 kg (z lufą lekką)

podstawy

9,93 kg

lufy

3,79 kg (ciężka)
3,2 kg (lekka)

Inne
Prędkość pocz. pocisku

790 m/s (lufa ciężka)
760 m/s (lufa lekka)

Szybkostrzelność teoretyczna

700 - 1000 strz/min

Szybkostrzelność praktyczna

350 strz/min (lufa ciężka)
150 strz/min (lufa lekka)

Zasięg maks.

4800 m

Zasięg skuteczny

1000 m (jako rkm)
1500 m (jako ckm)

Kulomet vzor 1959 – czechosłowacki uniwersalny karabin maszynowy.

Historia konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

Czechosłowacja była jedynym krajem Układu Warszawskiego, który całkowicie zrezygnował z eksploatacji broni strzeleckiej skonstruowanej w ZSRR. Odpowiednikiem używanego w innych armiach Układu Warszawskiego radzieckiego ukm-u PK/PKS był przyjęty do uzbrojenia pod koniec lat 50. XX wieku kulomet vz. 59. Powstały trzy wersje tej broni:

  • vz. 59L – uniwersalny karabin maszynowy kalibru 7,62 x 54 mm R
  • vz. 59T – czołgowy karabin maszynowy
  • vz. 59N – wersja eksportowa kalibru 7,62 x 51 mm NATO (nie produkowana seryjnie)

W Czechosłowackiej Armii Ludowej karabiny maszynowe vz. 59 były używane w dwóch odmianach:

  • jako rkm karabin maszynowy vz. 59 był wyposażany w lekką lufę i dwójnóg. Lżejsza lufa pozwalała zmniejszyć masę broni ale musiała być wymieniona co 350 wystrzałów co zmniejszało szybkostrzelność praktyczną. W tej wersji broń była zasilana z 50-nabojowej taśmy umieszczonej w skrzynce zamocowanej do prawej strony komory zamkowej.
  • jako ckm karabin maszynowy vz. 59 był wyposażany w ciężką lufę i podstawę trójnożną. Lufa ciężka była wymieniana co 500 wystrzałów. Zasilanie broni w tej wersji odbywało się z taśmy o pojemności 250 naboi podawanej ze skrzynki ustawionej obok podstawy.

Taśma amunicyjna używana do zasilania karabinu maszynowego vz. 59 jest taśmą metalową, ciągłą o ogniwkach otwartych. Jest to taśma nietypowa, poza ukm-em vz. 59 używana tylko w chińskim ukm-ie Typ 67 (taśma chińska składa się z segmentów 25 lub 50 naboi).

Obecnie karabin maszynowy vz. 59 nadal pozostaje na uzbrojeniu armii Czech i Słowacji.

Opis konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

Kulomet vzor 59 jest zespołową bronią samoczynną. Zasada działania oparta na odprowadzaniu gazów prochowych przez boczny otwór w lufie. Ryglowanie ryglem wahliwym. Mechanizm spustowy umożliwia tylko ogień ciągły. Zasilanie taśmowe. Jeśli karabin jest używany jako rkm, taśma o pojemności 50 naboi jest przechowywana w blaszanej skrzynce amunicyjnej przyłączonej z prawej strony komory zamkowej. Jako ckm karabin jest używany z taśmą o pojemności 250 naboi (skrzynka amunicyjna jest w takim przypadku ustawiana obok broni). Karabin posiada lufę szybkowymienną, zakończoną stożkowym tłumikiem płomienia. Przyrządy celownicze składają się z muszki stałej i nastawnego celownika ramkowego. Karabin maszynowy vz. 59 może być wyposażony w celownik optyczny o powiększeniu 4x lub noktowizor. Dwójnóg karabinu maszynowego vz. 59 jest mocowany do lufy i posiada możliwość regulacji długości nóg. Podstawa trójnożna pozwala na prowadzenie ognia przeciwlotniczego.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stanisław Kochański, Broń strzelecka lat osiemdziesiątych, Warszawa: Bellona, 1991, ISBN 83-11-07784-3, OCLC 233499382.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]