[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Kalendarium historii Iraku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kalendarium historii Iraku – uporządkowany chronologicznie, począwszy od czasów najdawniejszych aż do współczesności, wykaz dat i wydarzeń z historii Iraku.

Mezopotamia

[edytuj | edytuj kod]
Mezopotamia
  • VI tys. p.n.e. – na terenie Mezopotamii (stanowiącej obecnie główną część Iraku) najprawdopodobniej osiedlili się pierwsi ludzie[1]
  • ok. 4500–ok. 2900 p.n.e. – okres porzucenia myślistwa na rzecz uprawy roli[2]
  • ok. 4500–ok. 2900 p.n.e. – „epoka archaiczna” w dziejach Sumerów[2]
  • połowa IV tys. p.n.e. – na terenie Mezopotamii pojawili się pierwsi Sumerowie, którzy utworzyli jedną z pierwszych znanych cywilizacji[2]
  • ok. 3500–3000 p.n.e. – wynalezienie koła przez Sumerów[2]
  • ok. 3100–2900 p.n.e. – wynalezienie wozu przez Sumerów[2]
  • ok. 2340 p.n.e. – król Akadów Sargon I Wielki utworzył państwo sumero-akadyjskie[2]
  • ok. 2200 p.n.e.Gutejowie podbili państwo sumero-akadyjskie[2]
  • 2113–2005 p.n.e. – okres istnienia państwa Ur (III dynastia z Ur)[3]
  • 1894 p.n.e.Sumuabum założył państwo babilońskie[4]
  • 1595 p.n.e.Hetyci najechali i zdobyli Babilonię[4]
  • ok. 1500 p.n.e. – Babilończycy odzyskali Mezopotamię[4]
  • 1157 p.n.e.Elamici wyparli Hetytów[4]
  • IX w. p.n.e.Asyryjczycy zdobyli Mezopotamię[4]
  • 689 p.n.e.Asyryjczycy zniszczyli miasto Babilon[3]
  • 605–562 p.n.e. – panowanie babilońskiego władcy Nabuchodonozora II – rozbudowa Babilonu[3]
  • 539 p.n.e. – Babilon stał się siedzibą perskiego satrapy, Cyrusa II[4]
  • grudzień 331 p.n.e. – w wyniku bitwy pod Gaugamelą Aleksander III Wielki podbił Mezopotamię[5]
  • ok. 130 p.n.e. – Partowie podbili Mezopotamię[1]
  • 114 n.e. – Rzymianie podbili Mezopotamię[6]
  • 226 – Mezopotamia znalazła się w granicach Persji[1]

Średniowiecze

[edytuj | edytuj kod]
  • 633 – Arabowie podbili ziemie obecnego Iraku – początek islamizacji[6]
  • 750–1258 – panowanie Abbasydów[1]
  • 762 – kalif Al-Mansur założył Bagdad, które stało się centrum państwa Abbasydów[7]
  • IX w. – w wyniku walk wewnętrznych zniszczony został Bagdad[7]
  • 1055Turcy seldżuccy zdobyli Irak[6]
  • 1258 – Mongołowie spustoszyli Irak[1].
  • XIV–XV w. – okres podporządkowania się chanom tatarskim[6]
  • 1392 – najazdy wojskowe Tamerlana spowodowały, że Bagdad poparł w ruinę[7]
  • 1534 – Irak włączono w skład Imperium Osmańskiego[7]

Nowożytność

[edytuj | edytuj kod]
  • XVI–XVIII w. – w wyniku wojen turecko-perskich pogłębił się kryzys gospodarczy i kulturalny Iraku[1]
  • XVII w. – rozpoczęła się penetracja brytyjska[1]
  • pocz. XIX w. – nasiliła się penetracja brytyjska[1]
  • przełom XIX i XX w. – ugruntowały się wpływy niemieckie[1]
  • 1899 – rozpoczęto wykopaliska w Babilonie[3]
  • 1920Wielka Brytania otrzymała z ramienia Ligi Narodów mandat nad Irakiem[1]

Panowanie brytyjskie

[edytuj | edytuj kod]
  • 1920 – wybuchło powstanie irackie[1]
  • 1921 – Brytyjczycy krwawo stłumili powstanie irackie[1]
  • 1921 – Wielka Brytania odsadziła Fajsala I na tronie Iraku[6]
  • 1930 – Irak i Wielka Brytania uchwaliły traktat, zapewniający Brytanii zachowanie wpływów wojskowych[1]
  • 1932 – Irak uzyskał niepodległość i został członkiem Ligi Narodów[1]

Niepodległy Irak

[edytuj | edytuj kod]

Monarchia

[edytuj | edytuj kod]

Republika Iraku

[edytuj | edytuj kod]

Wojna iracko-irańska

[edytuj | edytuj kod]
  • 17 września 1980 – Irak wypowiedział układ algierski zawarty z Iranem w 1975 roku – Saddam Husajn uznał, że Irak powinien kontrolować rzekę Szatt al-Arab[9]
  • 22 września 1980 – irackie siły lądowe i lotnictwo zaatakowało przygraniczny pas Iranu[9]
  • 28 września 1980 – Rada Bezpieczeństwa ONZ wezwała oba państwa do zakończenia działań wojennych[9]
  • 29 września 1980 – Saddam Husajn w wystąpieniu telewizyjnym zażądał uznania przez Iran irackiej kontroli nad Szatt al-Arab oraz zwrotu wysp: Abu Musa, Duży Tumb i Mały Tumb[9]
  • 9–10 października 1980 – Irak ostrzelał irańskie miasta Ahwaz i Dezful[9]
  • 24 października 1980 – Irak zdobył Chorramszahr i obległ Abadan[9]
  • 13 listopada 1980 – wojska irańskie złamały pierścień wojsk Iraku wokół Abadanu[9]
  • 16 listopada 1980 – Irakijczycy przeprowadzili natarcie na Susangerd oraz ostrzelała most na rzece Karkeh[9]
  • 25 listopada 1980 – Iran wydał uchwałę wzywająca dowództwo irańskich sił zbrojnych do likwidacji oblężenia Abadanu[9]
  • 26–27 listopada 1980 – Iran przeprowadził serię nalotów na Irak – w rejonie Kirkuku Iran zniszczył 9 wielkich składów ropy – w odwecie Irak zniszczył dwa zbiorniki paliwa oraz instalacje wojskowe w okolicy Chorramabadu[9]
  • 29 listopada 1980 – u wejścia do Szatt al-Arab rozegrała się bitwa powietrzno-morska: Irak zatopił trzy okręty i strącił 5 samolotów irańskich, Iran zaś zajął dwa terminale naftowe[9]
  • 25 grudnia 1980 – Saddam Husajn zapowiedział, że linia frontowa jest nową granicą pomiędzy Irakiem i Iranem oraz zapowiedział, że nie odda zdobytych terytoriów[9]
  • 1986 – wykształciła się patowa sytuacja pomiędzy państwami[6]
  • pocz. 1987 – wybuchły ponownie walki[6]
  • marzec 1988 – Irak użył broni chemicznej przeciwko kurdyjskim rebeliantom[6]
  • sierpień 1988 – w Genewie Irak podpisał zawieszenie broni z Iranem[6]

Dalsze rządy Saddama Husajna

[edytuj | edytuj kod]
  • 1989 – przeprowadzono nieudany zamach na prezydenta Husajna[6]
  • 1990 – Irak oskarżył Kuwejt o uszczuplanie złóż irackich na granicy iracko-kuwejckiej oraz rozpoczął domaganie się anulowania przez Kuwejt pożyczek na sfinansowanie działań wojennych[1]
  • 2 sierpnia 1990Irak zaatakował Kuwejt oraz ogłosił przyłączenie tego państwa do Iraku[6]
  • listopad 1990 – Rada Bezpieczeństwa ONZ postawiła ultimatum, dając Iraku czas na opuszczenie Kuwejtu do 15 stycznia[6]
  • 17 stycznia 1991 – siły wielkiej koalicji (kierowane przez USA) rozpoczęły naloty powietrzne na Irak[6]
  • 25 marca 1991 – na polecenie Husajna wypompowano do wód Zatoki Perskiej miliony baryłek ropy w celu zniszczenia odsalarni saudyjskich[8]
  • 24–28 lutego 1991 – wyzwolenie Kuwejtu w wyniku ofensywy powietrzno-morsko-lądowej (operacja Pustynna Burza)[6]
  • 28 lutego 1991 – podpisano zawieszenie broni[8]
  • 3 marca 1991 – Irak przyjął wszystkie warunki Rady Bezpieczeństwa ONZ[10]
  • 18 marca 1991 – zakończyły się działania wojenne w Kuwejcie i w Iraku[10]
  • 1991 – wybuchło powstanie Kurdów[1]
  • 1991 – na mocy decyzji Rady Bezpieczeństwa ONZ, Irak otrzymał zakaz przeprowadzania badań jądrowych[1]
  • 1992 – Kurdowie iraccy ogłosili powstanie autonomicznego państwa Kurdów (nieuznanego przez Irak)[1]
  • 1992 – w celu ochrony szyitów i Kurdów wprowadzono strefy „wolne od lotów”[6]
  • styczeń 1993 – Stany Zjednoczone zbombardowały irackie wyrzutnie rakietowe, Bagdad i okolice oraz tereny na południu, z powodu łamania ustaleń ONZ[1][6]
  • czerwiec 1993 – amerykańska rakieta trafiła w siedzibę dowództwa wywiadu irackiego w Bagdadzie[6]
  • jesień 1994 – Irak zgromadził siły wojskowe przy granicy z Kuwejtem[8]
  • grudzień 1994 – Irak zrzekł się roszczeń wobec Kuwejtu[6]
  • styczeń 1995 – ONZ rozszerzył sankcję[6]
  • październik 1995 – wybory prezydenckie wygrał Saddam Husajn – według obserwatorów międzynarodowych, wybory były pokazowe[6]
  • 1996 – Stany Zjednoczone zbombardowały irackie wyrzutnie rakietowe, okolice Bagdadu i tereny na południu, z powodu łamania ustaleń ONZ[1]
  • 1996 – ONZ udzieliło zgody na limitowany eksport ropy naftowej („ropa za żywność”)[1]
  • 1996 – wybory parlamentarne wygrała partia Baas[6]
  • 1997 – Irak uniemożliwił pracę zespołom komisji ONZ ds. rozbrojenia Iraku[1]
  • luty 1998 – Irak ponownie uniemożliwił pracę zespołom komisji ONZ ds. rozbrojenia Iraku[8]
  • 1998 – Stany Zjednoczone rozpoczęły program wspierania irackiej opozycji[6]
  • 2000 – wybory parlamentarne wygrała partia Baas[6]
  • maj 2001 – Saddam Husajn został ponownie wybrany na sekretarza generalnego partii Baas[6]
  • wrzesień 2001 – po zamachach terrorystycznych na Nowy Jork i Waszyngton, Stany Zjednoczone wzmogły presję na Irak, żądając powrotu inspektorów międzynarodowych[1]
  • 20 września 2001Kongres USA upublicznił materiały dotyczące powiązań między Al-Kaidą i iracką służbą wywiadowczą Al-Muchabaratem[11]
  • 29 stycznia 2002George W. Bush ogłosił, że Irak, Iran i Korea Północna należą do osi zła[12].
  • 19 marca 2003 – George W. Bush poinformował Amerykanów o rozpoczęciu operacji „Iracka wolność”, mającej na celu obalenie reżimu Husajna[11]
  • 20 marca 2003 – koalicja skupiona wokół Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii rozpoczęła wojnę w Iraku w celu obalenia Husajna[1][6]

Wojna w Iraku

[edytuj | edytuj kod]
  • 9 kwietnia 2003 – wojska amerykańskie zajęły Bagdad[8]
  • 1 maja 2003 – oficjalnie zakończono wojnę w Iraku – początek okresu stabilizacyjnego[8]
  • 13 lipca 2003 – powołano Tymczasową Radę Zarządzającą[8]
  • lipiec 2003 – w Mosulu zginęli synowie Husajna[6]
  • 13 grudnia 2003 – wojska amerykańskie ujęły Saddama Husajna[8]
  • 2003 – Irak podzielono na cztery strefy okupacyjne (dwie amerykańskie, brytyjską i polską)[1]
  • 8 marca 2004Tymczasowa Rada Zarządzająca uchwaliła tymczasową konstytucję[8]
  • czerwiec 2004 – władzę w kraju przekazano Irakijczykom[1]
  • 2004 – przed główną siedzibą wojsk koalicyjnych w Bagdadzie wybuchła wojna, zabijająca 25 osób[6]
  • 30 stycznia 2005 – przeprowadzono wybory powszechne do parlamentu (zbojkotowane przez sunnitów)[1]
  • kwiecień 2005 – prezydentem Iraku został Dżalal Talabani[1]
  • 15 października 2005 – w referendum powszechnym przyjęto konstytucję[1]
  • grudzień 2005 – przeprowadzono wybory parlamentarne[1]
  • październik 2005 – rozpoczął się pierwszy proces Saddama Husajna[1]
  • 30 grudnia 2006 – przeprowadzono karę śmierci na Husajnie[13]
  • 2011 – Stany Zjednoczone wycofały swoje wojska z Iraku[1]
  • 29 czerwca 2014 – na terenie Syrii i Iraku, terroryści związani z Państwem Islamskim proklamowali utworzenie kalifatu[14]
  • 7 sierpnia 2014Barack Obama rozpoczął interwencję wojskową przeciwko Państwu Islamskiemu[15]
  1. Zdaniem Iranu, wojna wybuchła 21 września, zaś według Iraku 4 września, po ostrzelaniu posterunku przygranicznego przez irańskie siły (za: Oxford Wielka Encyklopedia Świata. T. 6. Poznań: Oxford Educational, 2004, s. 90. ISBN 83-7325-546-X.)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay Irak. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-04-20].
  2. a b c d e f g Sumer, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-04-20].
  3. a b c d Babilon, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-04-20].
  4. a b c d e f Babilonia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-04-20].
  5. Aleksander III Wielki, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-04-20].
  6. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah Oxford Wielka Encyklopedia Świata. T. 6. Poznań: Oxford Educational, 2004, s. 91-93. ISBN 83-7325-546-X.
  7. a b c d Bagdad, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-04-20].
  8. a b c d e f g h i j k l Oxford Wielka Historia Świata. T. 29: XX wiek Świat i Polska po II wojnie światowej - Dekolonizacja - Lata siedemdziesiąte - Filozofia. Poznań: Oxford Educational, s. 107-114. ISBN 978-83-7425-832-6.
  9. a b c d e f g h i j k l m n Oxford Wielka Encyklopedia Świata. T. 6. Poznań: Oxford Educational, 2004, s. 90. ISBN 83-7325-546-X.
  10. a b Waldemar Kowalski: 20 lat temu rozpoczęła się I wojna w Zatoce Perskiej (1990-1991). Histmag, 2010-08-03. [dostęp 2016-04-20]. (pol.).
  11. a b Waldemar Kowalski: Druga wojna w Zatoce Perskiej – sukces i gorycz „stabilizacji” (cz. 1). Histmag, 2010-08-03. [dostęp 2016-04-20]. (pol.).
  12. President Delivers State of the Union Address. georgewbush-whitehouse.archives.gov/, 2002-01-29. [dostęp 2016-04-20]. (ang.).
  13. Saddam Hussein executed in Iraq. BBC, 2006-12-30. [dostęp 2016-04-20]. (ang.).
  14. Adam Withnall: Iraq crisis: Isis declares its territories a new Islamic state with 'restoration of caliphate' in Middle East. Independent, 2014-06-30. [dostęp 2016-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-04)]. (ang.).
  15. Statement by the President. White House, 2014-08-07. [dostęp 2016-04-20]. (ang.).