Kostnica

Kostnica (marownia^[1], ossarium^[1]) – pomieszczenie lub osobny budynek znajdujący się przy kościele, szpitalu lub cmentarzu, w którym przechowuje się ciała zmarłych do chwili pogrzebu. Kostnice służyły także do przechowywania kości, na które natrafiono podczas kopania nowych grobów. Po nagromadzeniu się odpowiedniej ilości takich szczątków dokonywano ich ponownego pochówku^[1].

Dawniej ciała zmarłych przed pogrzebem przechowywano w domach mieszkalnych.

Pod koniec XX wieku pojawiły się przenośne chłodnie, które umożliwiły przechowywanie ciała zmarłego w domach (zwyczaj ten wciąż bywa praktykowany na wsi).

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Marek Wroński: „Roku zaś 1703 (…) inny mniejszy od pierwszego (…) wystawiony jest” – studia nad drugim barokowym kościołem w Żyglinie. W: Monografia Miasteczka Śląskiego. Marek Wroński (red.). T. II część 2: Z dziejów kościoła Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Żyglinie. Tarnowskie Góry: Wydawnictwo Instytutu Tarnogórskiego, 2001. ISBN 83-87470-41-4.

[z-1] Marek Wroński: „Roku zaś 1703 (…) inny mniejszy od pierwszego (…) wystawiony jest” – studia nad drugim barokowym kościołem w Żyglinie. W: Monografia Miasteczka Śląskiego. Marek Wroński (red.). T. II część 2: Z dziejów kościoła Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Żyglinie. Tarnowskie Góry: Wydawnictwo Instytutu Tarnogórskiego, 2001. ISBN 83-87470-41-4.

[1]