Korektor pisowni
Korektor pisowni, moduł sprawdzania pisowni, korektor ortograficzny – program lub moduł programu odpowiedzialny za samoczynne sprawdzanie ortografii w danym tekście[1], niekiedy również interpunkcji, typografii i aspektów stylu[2]. Stanowi typowy element procesorów tekstu, na przykład programu Microsoft Word[1], ale bywa obecny w słownikach elektronicznych i wyszukiwarkach internetowych[2].
W przypadku języka angielskiego mechanizm sprawdzania pisowni wykorzystuje bogaty słownik, który jest dopełniany przez zasób reguł pozwalających wykrywać błędne formy. W przypadku języków o bogatej morfologii stosuje się analizator morfologiczny, wyposażony w inwentarz rdzeni językowych i zasad opisujących fleksyjną warstwę języka. Stosunkowo niedawno pojawiły się mechanizmy sprawdzania pisowni stosujące metody statystyczne[1].
Korektor pisowni działa na zasadzie rozpatrywania każdej formy wyrazowej z osobna – na przykład niegramatyczne połączenie wyrazowe „inteligentna uczeń” nie zostanie rozpoznane jako błędne, gdyż obydwa słowa istnieją w systemie językowym. Na rynku istnieją jednak korektory gramatyczne, umożliwiające identyfikację tego typu omyłek. Kolejnym ograniczeniem typowego korektora pisowni jest nierozpoznawanie części nazw własnych i skrótów – użytkownik musi dodać te elementy samodzielnie[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Pala 2017 ↓.
- ↑ a b Calallı 2017 ↓, s. 701.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Karel Pala, Pravopisný korektor, [w:] Petr Karlík, Marek Nekula, Jana Pleskalová (red.), Nový encyklopedický slovník češtiny, 2017 [zarchiwizowane z adresu 2020-02-23] (cz.).
- İsmayıl Calallı, İnformatika terminlərinin izahlı lüğəti, “Bakı” nəşriyyatı, 2017 [dostęp 2023-09-30] (azer.).