Kokedama

Kokedama (jap. 苔玉 koke-dama; dosł. kule z mchu, koke – mech, tama – kula)^[1] – kula utworzona z ziemi ogrodowej pokryta mchem, na której rośnie roślina ozdobna^[2].

Opis

Jest to japoński sposób hodowli roślin ozdobnych, których korzenie znajdują się wewnątrz kuli ziemi pokrytej mchem^[2].

Kokedama to starożytna japońska forma sztuki wywodząca się z praktyki bonsai. Piękno odsłoniętych korzeni bonsai, pokrywających się mchem, było inspiracją do tworzenia kokedama. Potocznie nazywano to „bonsai dla biednych”, ponieważ był to prostszy i tańszy sposób na cieszenie się spokojem ogrodu, przyrody w domach. Brak doniczek naśladuje naturalne środowisko, w którym rosną rośliny. W kulturze japońskiej mech symbolizuje długowieczność, coś, co rozkwita w czasie i jest w harmonii z otoczeniem^[2].

Ta rustykalna sfera natury jest odzwierciedleniem wabi-sabi^[a], poczucia estetycznego w sztuce japońskiej, skoncentrowanego na akceptacji przemijania i niedoskonałości, co w wolnym tłumaczeniu oznacza odnajdywanie piękna w naturalnych niedoskonałościach^[1]^[3].

Obecnie sztuka kokedamy zyskała współczesny charakter, jest postrzegana jako stylowy i wyjątkowy dodatek w pomieszczeniach mieszkalnych (zwłaszcza niewielkich) i miejscu pracy^[2].

Galeria

Zobacz też

Uwagi

↑ 1. Wabi → estetyczna i moralna zasada opowiadająca się za korzystaniem ze spokojnego życia wolnego od doczesnych trosk; wywodzi się z dawnej tradycji pustelniczej, podkreśla prosty, surowy typ piękna oraz pogodny, transcendentalny nastrój; centralna koncepcja w estetyce ceremonii picia herbaty, przejawia się w poezji niektórych waka i haiku.
2. Sabi → ideał poetycki propagowany przez Bashō Matsuo (1644–1694) i jego zwolenników, twórców haiku, chociaż zalążek koncepcji i terminu istniał na długo przed nimi; sabi wskazuje na średniowieczną estetykę łączącą elementy starości, samotności, rezygnacji i wyciszenia; obecne są jednak także barwne, plebejskie cechy kultury okresu Edo (1603–1868); czasami sabi jest używane jako synonim lub w połączeniu z wabi, estetycznym ideałem ceremonii herbacianej.

Przypisy

↑ ^a ^b Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 890, 1408, 1725, 1937. ISBN 4-7674-2015-6.
↑ ^a ^b ^c ^d The Art of Kokedama. GPlusMedia Inc., 2023. [dostęp 2023-01-12]. (ang.).
↑ Japan: Profile of a Nation. Tokyo: Kodansha International Ltd., 1995, s. 304, 305. ISBN 4-7700-1918-1.

Linki zewnętrzne

The Art of Kokedama (ang.)

[3] 1. Wabi → estetyczna i moralna zasada opowiadająca się za korzystaniem ze spokojnego życia wolnego od doczesnych trosk; wywodzi się z dawnej tradycji pustelniczej, podkreśla prosty, surowy typ piękna oraz pogodny, transcendentalny nastrój; centralna koncepcja w estetyce ceremonii picia herbaty, przejawia się w poezji niektórych waka i haiku.
2. Sabi → ideał poetycki propagowany przez Bashō Matsuo (1644–1694) i jego zwolenników, twórców haiku, chociaż zalążek koncepcji i terminu istniał na długo przed nimi; sabi wskazuje na średniowieczną estetykę łączącą elementy starości, samotności, rezygnacji i wyciszenia; obecne są jednak także barwne, plebejskie cechy kultury okresu Edo (1603–1868); czasami sabi jest używane jako synonim lub w połączeniu z wabi, estetycznym ideałem ceremonii herbacianej.

[Ken-1] Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 890, 1408, 1725, 1937. ISBN 4-7674-2015-6.

[art-2] The Art of Kokedama. GPlusMedia Inc., 2023. [dostęp 2023-01-12]. (ang.).

[profil-4] Japan: Profile of a Nation. Tokyo: Kodansha International Ltd., 1995, s. 304, 305. ISBN 4-7700-1918-1.

[1]

[2]

[a]

[3]