[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Fulmarus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fulmarus[1]
Stephens, 1826[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – fulmar południowy (F. glacialoides)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

rurkonose

Rodzina

burzykowate

Rodzaj

Fulmarus

Typ nomenklatoryczny

Procellaria glacialis Linnaeus, 1761

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Fulmarusrodzaj ptaków z rodziny burzykowatych (Procellariidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki oceaniczne występujące na wybrzeżach, wyspach i otwartych wodach Oceanu Arktycznego, Atlantyckiego, Spokojnego i Południowego[7].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 45–50 cm, rozpiętość skrzydeł 102–120 cm; masa ciała samic 535–1020 g, samców 689–1180 g[8].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Fulmarus: stnor. nazwa Fúlmár (fúll „cuchnący”; már „mewa”) dla fulmara zwyczajnego[9].
  • Halohippus: gr. ἁλς hals, ἁλος halos „morze”; ἱππος hippos „koń”[9]. Gatunek typowy: Procellaria glacialis Linnaeus, 1761.
  • Rhantistes: gr. ῥαντης rhantēs „tryskacz”, od ῥαινω rhainō „tryskać”[9]. Gatunek typowy: Procellaria glacialis Linnaeus, 1761.
  • Wagellus: przestarzała, kornwalijska nazwa Wagel dla wydrzyka ostrosternego lub mewy siodłatej[9]. Gatunek typowy: Procellaria glacialis Linnaeus, 1761.
  • Priocella: zbitka wyrazowa nazw rodzajów: Prion Lesson, 1829 (petrelek) i Procellaria Linnaeus, 1758 (burzyk)[9]. Gatunek typowy: Priocella garnotii Hombron & Jacquinot, 1844 (= Procellaria glacialoides A. Smith, 1840).

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[10]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Fulmarus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. J.F. Stephens: Fulmarus. Fulmar. W: G. Shaw: General zoology, or Systematic natural history. T. 13: Aves. Cz. 1. London: Printed for G. Kearsley, 1826, s. 233. (ang.).
  3. G.J. Billberg: Synopsis Faunae Scandinaviae. T. 1. Cz. 2: Aves. Holmiae: Ex officina typogr. Caroli Deleen, 1828, s. 192. (łac.).
  4. J.J. Kaup: Skizzirte Entwickelungs-Geschichte und natürliches System der europäischen Thierwelt: Erster Theil welcher die Vogelsäugethiere und Vögel nebst Andeutung der Entstehung der letzteren aus Amphibien enthält. Darmstadt: In commission bei Carl Wilhelm Leske, 1829, s. 105. (niem.).
  5. G.R. Gray: A list of the genera of birds: with their synonyma an indication of the typical species of each genus. London: R. and J.E. Taylor, 1840, s. 78. (ang.).
  6. J.B. Hombron & H. Jacquinot. Remarques sur quelques points de l’anatomie et de la physiologie des Procellarides, et essai d’une nouvelle classification de ces oiseaux. „Comptes Rendus Hebdomadaires des Séances de l’Académie des Sciences”. 18, s. 357, 1844. (fr.). 
  7. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-07-22]. (ang.).
  8. C. Carboneras: Family Procellariidae (Petrels and Shearwaters). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal (red.): Handbook of the Birds of the World. Cz. 1: Ostrich to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions, 1992, s. 235–236. ISBN 84-87334-10-5. (ang.).
  9. a b c d e Etymologia za: James A. Jobling: The Key to Scientific Names. [w:] Birds of the World [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2021. (ang.).
  10. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Procellariidae Leach, 1820 - burzykowate - Petrels & Shearwaters (Wersja: 2021-04-05). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-22].