[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Feliks Łukasz Lewiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Feliks Łukasz Lewiński
Herb duchownego
Data urodzenia

24 października 1751

Data śmierci

5 kwietnia 1825

Biskup pomocniczy włocławski
Okres sprawowania

1795–1819

Biskup diecezjalny janowski
Okres sprawowania

1819–1825

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

4 sierpnia 1776

Nominacja biskupia

12 września 1794

Sakra biskupia

19 marca 1795

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

19 marca 1795

Konsekrator

Józef Ignacy Rybiński

Współkonsekratorzy

Iwo Onufry Rogowski
Jan Józef Dembowski

Feliks Łukasz Lewiński herbu Brochwicz (ur. 24 października 1751, zm. 5 kwietnia 1825) – biskup rzymskokatolicki, biskup pomocniczy włocławski w latach 1795–1819, biskup diecezjalny janowski w latach 1819–1825, senator duchowny Królestwa Polskiego (kongresowego) w 1819 roku[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Przyrodni brat biskupa Franciszka Lewińskiego.

Studiował w Akademii Krakowskiej[2]. Proboszcz w Gdańsku i Brześciu Kujawskim, kanonik włocławski w 1783, kanonik kruszwicki. 30 marca 1819 został mianowany pierwszym biskupem janowskim. Ingres odbył 8 września 1819. Zorganizował diecezję, dokonał jej podziału na jedenaście dekanatów, mianował członków kapituły katedralnej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Diarjusz Senatu z roku 1830–1831, wydał Stefan Pomarański, [w:] Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 451.
  2. P. Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny, Warszawa 2000, s. 247.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]