Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Farnezol
|
2Z,6E-farnezol
|
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
3,7,11-trimetylododeka-2,6,10-trien-1-ol
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C15H26O
|
Inne wzory
|
C15H25OH
|
Masa molowa
|
222,37 g/mol
|
Wygląd
|
bezbarwna ciecz o kwiatowym zapachu[1][2]
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
4602-84-0
|
PubChem
|
3327
|
DrugBank
|
DB02509
|
SMILES
|
CC(=CCCC(=CCCC(=CCO)C)C)C
|
|
InChI
|
InChI=1S/C15H26O/c1-13(2)7-5-8-14(3)9-6-10-15(4)11-12-16/h7,9,11,16H,5-6,8,10,12H2,1-4H3
|
InChIKey
|
CRDAMVZIKSXKFV-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Farnezol – organiczny związek chemiczny, alkohol z grupy terpenów. Obok geraniolu jest najpowszechniej występującym w roślinach terpenem[6], natomiast owady wykorzysują go jako feromon[7][2]. Nazwa pochodzi od akacji Farnesa[8]. Jest składnikiem wielu olejków eterycznych, między innymi z trawy cytrynowej, kwiatów pomarańczy i róży[1]. Jego zawartość w olejkach jest zwykle niska, rzędu 0,5–1%, do wyjątków należy olejek cabreuva (2,5%) i destylat z kwiatów Oxystigma buccholtzii (do 18%)[9]. Stosowany jest w przemyśle perfumeryjnym[1]. Ma 4 stereoizomery, naturalnie występujący związek ma konfigurację 2Z,6E[10].
- ↑ a b c Farnesol, [w:] H.D.H.D. Jakubke H.D.H.D., H.H. Jeschkeit H.H. (red.), Concise Encyclopedia Chemistry, De Gruyter, 31 grudnia 1994, s. 399–400, DOI: 10.1515/9783110854039, ISBN 978-3-11-011451-5 (ang.).
- ↑ a b farnesol, [w:] Hawley's Condensed Chemical Dictionary, wyd. 15, Hoboken, N.J: Wiley, 2007, s. 549, ISBN 978-0-471-76865-4 (ang.).
- ↑ a b CsabaC. Laszlo CsabaC. i inni, Fractionation and Extraction Optimization of Potentially Valuable Compounds and Their Profiling in Six Varieties of Two Nicotiana Species, „Molecules”, 27 (22), 2022, s. 8105, DOI: 10.3390/molecules27228105, PMID: 36432206, PMCID: PMC9694777 [dostęp 2024-11-11] (ang.).
- ↑ a b Farnesol (nr W247804) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
- ↑ Farnesol, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB02509 (ang.).
- ↑ Kurt Peter C.K.P.C. Vollhardt Kurt Peter C.K.P.C., Neil EricN.E. Schore Neil EricN.E., Organic Chemistry. Structure and Function, wyd. 6, New York Basingstoke: Freeman, 2011, s. 650, ISBN 978-1-4292-0494-1 (ang.).
- ↑ Farnesol, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 3327 [dostęp 2024-11-11] (ang.).
- ↑ Jason L.J.L. Johnson Jason L.J.L., M.O. FarukM.O.F. Khan M.O. FarukM.O.F., Biosynthetic Pathways Frequently Targeted by Pharmaceutical Intervention, [w:] M.O.F.M.O.F. Khan, A.A. Philip (red.), Medicinal Chemistry for Pharmacy Students. Vol. 1. Fundamentals of Medicinal Chemistry and Drug Metabolism, Bentham, 2018, s. 296, ISBN 978-1-68108-687-3 (ang.).
- ↑ Farnesol, [w:] George A.G.A. Burdock George A.G.A., Fenaroli's Handbook of Flavor Ingredients, wyd. 6, CRC Press, 2009, s. 688–689, ISBN 978-1-4200-9086-4 (ang.).
- ↑ farnesol, [w:] RichardR. Cammack RichardR., Oxford Dictionary of Biochemistry and Molecular Biology, wyd. 2, Oxford: Oxford University Press, 2006, s. 235, ISBN 978-0-19-852917-0 (ang.).