Fałd przedsionkowy
Fałd przedsionkowy[1][2], fałd przedsionka[2], fałd kieszonki krtaniowej[2], fałd rzekomy[3], struna głosowa rzekoma[4] (łac. plica vestibularis, plica ventricularis)[5][6] − w anatomii człowieka fałd błony śluzowej krtani, leżący powyżej i bocznie od fałdu głosowego. Zawiera dolną część błony czworokątnej wraz z jej brzegiem – więzadłem przedsionkowym, mięsień przedsionkowy (będący częścią mięśnia tarczowo-nalewkowego) i gruczoły krtaniowe. Nierówny i zazębiony brzeg fałdu głosowego tworzy górne ograniczenie wejścia do kieszonki krtaniowej, a jego dolna powierzchnia – górną ścianę tej kieszonki. Oba fałdy przedsionkowe, prawy i lewy, stanowią dolną granicę przedsionka krtani (jamy górnej krtani) i jednocześnie górną granicę jamy pośredniej krtani. Pośrodku pomiędzy nimi znajduje się szpara przedsionka (rima vestibuli), szersza od szpary głośni[1][2][7].
Fałdy przedsionkowe w warunkach prawidłowych nie biorą udziału w wytwarzaniu głosu, a jedynie przyczyniają się do działania obronnego krtani. W stanach patologicznych zwarcie fałdów przedsionkowych może wytwarzać głos przedsionkowy, utrudniający prawidłową artykulację fałdami głosowymi, albo zastępujący ją w przypadku gdy wytwarzanie głosu fałdami głosowymi jest niemożliwe (np. po chordektomii)[1][2][3][7]. Głos przedsionkowy wykorzystywany jest także w niektórych technikach wokalnych, jak growl czy jodłowanie[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 358–362, ISBN 978-83-200-4501-7.
- ↑ a b c d e Piotr Chęciński, Anatomia i fizjologia krtani i gardła dolnego, [w:] Kazimierz Niemczyk i inni red., Otorynolaryngologia kliniczna. Tom 2., Warszawa: Medipage, 2015, s. 527–533, ISBN 978-83-64737-25-1.
- ↑ a b Anna Domeracka-Kołodziej, Zaburzenia głosu i mowy – przyczyny i rehabilitacja, [w:] Kazimierz Niemczyk, Witold Rongies (red.), Fizjoterapia w otolaryngologii, Warszawa: Akademia Medyczna w Warszawie, 2005, s. 64, ISBN 83-89517-77-9.
- ↑ Jerzy Walocha (red.), Anatomia prawidłowa człowieka. Szyja i głowa, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2013, s. 255, ISBN 978-83-233-3581-8.
- ↑ Jan Henryk Spodnik, Mianownictwo anatomiczne polsko-angielsko-łacińskie, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2022, s. 161, ISBN 978-83-66960-76-3.
- ↑ Mieczysław Stelmasiak (red.), Mianownictwo anatomiczne, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1958, s. 72.
- ↑ a b Ryszard Aleksandrowicz, Bogdan Ciszek, Anatomia kliniczna głowy i szyi, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 554, ISBN 978-83-200-3243-7.
- ↑ Lucie Bailly i inni, Ventricular-Fold Dynamics in Human Phonation, „Journal of Speech, Language, and Hearing Research”, 4, 57, 2014, s. 1219–1242, DOI: 10.1044/2014_JSLHR-S-12-0418 (ang.).
