Elżbieta Tudor (królewna)
| królewna angielska | |
| Dynastia | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
Elżbieta Tudor (ur. 2 lipca 1492 w Richmond, zm. 7 października lub 14 listopada 1495 w Eltham) – królewna angielska z dynastii Tudorów, druga córka i czwarte dziecko Henryka VII i Elżbiety jorskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Narodziny
[edytuj | edytuj kod]Na początku czerwca 1492 r. królowa Elżbieta przeniosła się do pałacu Sheen[1], gdzie w odosobnieniu miała odbyć swój czwarty poród. Ze względu na zaawansowaną ciążę królowa nie mogła wziąć udziału w pogrzebie matki, która zmarła 8 czerwca, ale na jej pamiątkę urodzona 2 lipca królewna otrzymała imię Elżbieta[2].
Królewna Elżbieta wychowywała się razem z młodszymi dziećmi królewskimi, ponieważ w rachunkach dworskich wydatki na służących opiekujących się Henrykiem, Małgorzatą i Elżbietą są zgrupowane razem. Znane jest nazwisko mamki królewny Elżbiety. Była nią Cecily Burbage, która otrzymywała za swoją pracę wynagrodzenie w kwocie 10 funtów rocznie[3].
Śmierć
[edytuj | edytuj kod]Królewna Elżbieta zmarła jesienią 1495 r. Prawdopodobną przyczyną jej śmierci była atrofia[4]
Data śmierci dziewczynki nie jest pewna, ponieważ we współczesnej kronice odnotowano dzień jej zgonu jako 7 października[5], natomiast według XVI-wiecznego przekazu Johna Stowa, poświadczającego napis na nagrobku królewny, był to 14 listopada[6][7]. Podawana niekiedy w literaturze błędna data 14 września 1495 r.[8][9] nie jest poświadczona w żadnym źródle XV- lub XVI-wiecznym.
Była to pierwsza śmierć dziecka królewskiej pary. W źródłach odnotowano wielki żal rodziców po zgonie dziewczynki. Na jej pogrzeb wydano bardzo wysoką kwotę 318 funtów[10].
Pochówek
[edytuj | edytuj kod]Królewna Elżbieta została pochowana w Opactwie Westminsterskim, w kaplicy Edwarda Wyznawcy. Na jej nagrobku w formie ołtarza, wykonanym z czarnego i szarego marmuru, umieszczono dwie inskrypcje w języku łacińskim. Za wykonanie figury królewny z pozłacanej miedzi londyński złotnik John Shaw otrzymał 1 tys. marek[11]. Posąg i tablice epitafijne zostały skradzione przed rokiem 1723[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ David Starkey, Cnotliwy książę. Zanim Henryk VIII został królem, tł. Rudolf Szymański, Warszawa 2009, s. 54. Nazwa pałacu została później zmieniona na Richmond.
- ↑ David Starkey, Cnotliwy książę. Zanim Henryk VIII został królem, Warszawa 2009, s. 54. Takie samo imię nosiła matka królewny, zatem Elżbieta została nazwana jednocześnie tak samo, jak babka macierzysta i jak matka.
- ↑ David Starkey, Cnotliwy książę. Zanim Henryk VIII został królem, Warszawa 2009, s. 54
- ↑ Mary Anne Everett Green, Lives of the Princesses of England from the Norman Conquest, t. IV, London 1852, s. 506-507.
- ↑ Zapiska kronikarska w manuskrypcie ze zbiorów Cottona (MS. Vitellius, A. XVI. fol. 156) [w:] Mary Anne Everett Green, Lives of the Princesses of England from the Norman Conquest, t. IV, London 1852, s. 507.
- ↑ John Stow, A Survey of London, oprac. C. L. Kingsford, t. II, Oxford 1971, s. 109. Publikacja Stowa została wydana po raz pierwszy w 1598 r.
- ↑ Tekst inskrypcji w angielskim tłumaczeniu [w:] Mary Anne Everett Green, Lives of the Princesses of England from the Norman Conquest, t. IV, London 1852, s. 506-507.
- ↑ David Henry, An historical description of Westminster Abbey: its monuments and curiosities, London 1827, s. 53
- ↑ a b John Dart, Westmonasterium Or the History and Antiquities of the Abbey Church of St. Peters Westminster, t. II, London 1723, s. 28.
- ↑ David Starkey, Cnotliwy książę. Zanim Henryk VIII został królem, Warszawa 2009, s. 58, 60.
- ↑ Mary Anne Everett Green, Lives of the Princesses of England from the Norman Conquest, t. IV, London 1852, s. 506.