Elżbieta Rabsztyn

Elżbieta Rabsztyn

Data i miejsce urodzenia	25 sierpnia 1956 Warszawa
Wzrost	168 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Uniwersjada brąz Bukareszt 1981 bieg na 100 m ppł Mistrzostwa Polski złoto Warszawa 1978 sztafeta 4 x 100 m złoto Poznań 1979 sztafeta 4 x 100 m złoto Zabrze 1981 bieg na 100 m ppł brąz Warszawa 1978 bieg na 100 m ppł brąz Łódź 1980 bieg na 100 m ppł

Elżbieta Rabsztyn (ur. 25 sierpnia 1956 w Warszawie^[1]) – polska lekkoatletka, specjalizująca się w biegu na 100 metrów przez płotki, brązowa medalistka Uniwersjady w 1981, mistrzyni i reprezentantka Polski.

Była zawodniczką Gwardii Warszawa.

Jej największym sukcesem międzynarodowym był brązowy medal Letniej Uniwersjady w 1981 w biegu na 100 m ppł, z czasem 13,31^[2]. Reprezentowała Polskę na mistrzostwach Europy w 1978, zajmując 7 miejsce w finale biegu na 100 m ppł, z czasem 13,17^[3], trzykrotnie na halowych mistrzostwach Europy (1978 – odpadła w półfinale biegu na 60 m ppł, 1980 – zajęła 4. miejsce w finale biegu na 60 m ppł (bieg ten wygrała Zofia Bielczyk, przed Grażyną Rabsztyn), odpadła w eliminacjach biegu na 60 m, 1981 – odpadła w półfinale biegu na 50 m ppł)^[4], a także w zawodach Pucharu Europy w lekkoatletyce, w 1979 (w sztafecie 4 x 100 m w finale A – 6 m.) i 1981 (w półfinale i finale B – na 200 m (odpowiednio miejsca 7. i 5.) i sztafecie 4 x 100 m (odpowiednio miejsca 5. i 4.), w finale A – w sztafecie 4 x 100 m – miejsce 8.)^[5].

Trzykrotnie zdobywała mistrzostwo Polski seniorek – w 1981 w biegu na 100 m ppł, w 1978 i 1979 w sztafecie 4 x 100 metrów. Ponadto w 1978 i 1980 zdobyła brązowy medal mistrzostw Polski w biegu na 100 m ppł^[6]. Na halowych mistrzostwach Polski seniorek wywalczyła srebrny medal w biegu na 60 m ppł w 1981, brązowe medale w tej samej konkurencji w 1978 i 1980 oraz brązowy medal w biegu na 60 m w 1981^[7].

Jej rekord życiowy na 100 m ppł wynosi 12.80 (13 czerwca 1980)^[8], rekordy życiowe w hali wynoszą: na 50 m ppł – 6,90 (11 lutego 1979 w półfinale halowych mistrzostw Europy w Grenoble)^[9], na 60 m ppł – 8,03 (1 marca 1980 w półfinale halowych mistrzostw Europy w Sindelfingen)^[10].

W latach 1978 i 1981 była klasyfikowana w 1. dziesiątce najlepszych płotkarek na listach światowych (1978 – 9 m. z wynikiem 12,98, 1981 – 7 m. z wynikiem 13,10, rekord życiowy z 1980 (12,80) dawał jej 11. miejsce na listach światowych w tym roku (wyprzedzały ją m.in. cztery Polki (1. – Grażyna Rabsztyn, 3. – Lucyna Kałek, 6. – Zofia Bielczyk, 8. Danuta Perka))^[11].

Jest siostrą Grażyny Rabsztyn^[12], żoną Haralda Schmida^[13].