Edward Chłopicki

Edward Chłopicki

Data i miejsce urodzenia	1826 lub 1830 Mazuryszki
Data i miejsce śmierci	13 października 1894 Warszawa
Zawód, zajęcie	literat etnograf
Teksty w Wikiźródłach

Edward Chłopicki (ur. 1826 lub 1830 w Mazuryszki, zm. 13 października 1894 w Warszawie) – polski literat, etnograf.

Urodził się w 1826 lub 1830 w majątku Mazuryszki pod Wilnem w rodzinie Jana, byłego żołnierza napoleońskiego. Ukończył gimnazjum w Krożach i następnie studiował na Sorbonie i w College de France.

Odbył wiele podróży po Francji i Belgii. Około 1858 powrócił do kraju. Nie zaprzestał podróży krajoznawczych i zwiedził w swoich podróżach krajoznawczych: Inflanty, Żmudź, Litwę i Podlasie. Korespondencję ze swoich wypraw zamieszczał w „Kurierze Wileńskim” pod tytułem „Notatki z różnoczasowych podróży po kraju”^[1]. W 1863 relacje z podróży zostały wydane w formie książkowej.

Był cenionym „erudytą i szperaczem”, prowadził korespondencję z J.I. Kraszewskim oraz A.H.Kirkorem. Współpracował z „Gazetą Polską”, „Tygodnikiem Ilustrowanym”, „Kłosami”, „Wiekiem”, „Krajem” i innymi czasopismami.

W 1872 napisał powieść "Dzieje jedynaka" i był tłumaczem literatury francuskiej. Przełożył na język polski "Noc letnią" A.Musseta oraz "Alkad z Zalamei" Pedro Calderona.

Praca dziennikarska oraz podróże nie przynosiły dużych dochodów, dlatego też trudnił się innymi zajęciami. Był guwernerem u Ludwika Zakrzewskiego oraz pracował przy kolei żelaznej w Kownie. Często przebywał na wsi u siostry Zofii Klimańskiej w Dedyliszkach, u Aleksandra Chłopickiego w Józefowie i w Zukiewiczach u Wiktora Hłaski.

Zmarł w nędzy 13 października 1894 w Warszawie i pochowany został na cmentarzu powązkowskim.

• Stanisław Szenic: Cmentarz Powązkowski 1891-1918: zmarli i ich rodziny. Wyd. 1. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983, s. 50-51. ISBN 83-06-00921-5. OCLC 11676051.