[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Ensio Siilasvuo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pehr Hjalmar Ensio Siilasvuo
Ilustracja
generał generał
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1922
Helsinki

Data i miejsce śmierci

10 stycznia 2003
Espoo

Przebieg służby
Lata służby

1940–1979

Siły zbrojne

Siły Obrony Finlandii

Główne wojny i bitwy

wojna kontynuacyjna
wojna lapońska
UNEF I
UNFICYP
UNEF II

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Lwa Finlandii Order Krzyża Wolności III Klasy – wojskowy (Finlandia) Order Krzyża Wolności IV Klasy – wojskowy (Finlandia) Krzyż Kawalerski I klasy Orderu Białej Róży Finlandii Wielki Krzyż Orderu Leopolda II (Belgia) Komandor Orderu Narodowego Cedru (Liban) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Komandor Krzyża Wielkiego Orderu Gwiazdy Polarnej (Szwecja) Krzyż Żelazny (1939) II Klasy

Pehr Hjalmar Ensio Siilasvuo (do 1936 Strömberg, ur. 1 stycznia 1922 w Helsinkach, zm. 10 stycznia 2003 w Espoo) – fiński generał biorący udział w licznych misjach pokojowych ONZ (Cypr, Bliski Wschód), syn generała Hjalmara Siilasvuo.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1939 ukończył liceum w Oulu, a w 1941 szkołę wojskową, walczył w wojnie kontynuacyjnej i wojnie lapońskiej[1]. W 1956 został wysłany na Bliski Wschód, jako dowódca fińskiej kompanii w składzie UNEF I. W 1958 został oficerem sztabowym w UNOGIL w Libanie. W latach 1964−1965 służył jako dowódca fińskiego batalionu w składzie UNFICYP[1].

W 1967 został zastępcą dowódcy UNTSO, a od lipca 1970 do października 1973 pełnił funkcję dowódcy[1]. W 1973 został dowódcą misji UNEF II. Służbę w siłach pokojowych ONZ zakończył w 1979 oficer koordynujący siły pokojowe na Bliskim Wschodzie[1]. W 1979 zakończył również służbę w Fińskich Siłach Zbrojnych[1].

W 1982 był członkiem kolegium elektorów podczas wyborów prezydenckich[1]. W 1998 został awansowany na stopień czterogwiazdkowego generała[1].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony następującymi odznaczeniami[1]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Siilasvuo, Ensio [online], kansallisbiografia.fi [dostęp 2021-08-10].