Emilia de Rodat

Święta
Emilia de Rodat

Data urodzenia	6 września 1787
Data śmierci	19 września 1852
Czczona przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	9 czerwca 1940 przez Piusa XII
Kanonizacja	23 kwietnia 1950 przez Piusa XII
Wspomnienie	19 września

Emilia de Rodat (ur. 6 września 1787, zm. 19 września 1852) – francuska zakonnica, święta Kościoła katolickiego.

Wspomnienie świętej przypada 19 września^[1].

Urodziła się 6 września 1787 r. na zamku w Druelle niedaleko Rodez. Pochodziła z rodziny arystokratycznej. Wychowywała ją babcia, do której kilka lat po narodzeniu została odesłana. Powodem decyzji rodziców była panująca we Francji rewolucja^[2].

W posiadłości jej babci schronienie znalazła wizytka, która zapoznaje Emilię z literaturą religijną^[2]. W 1804 r. Emilia podjęła decyzję o oddaniu swojego majątku ziemskiego i poświęcenia się służbie Bogu^[3]. Wstąpiła wówczas do zgromadzenia szarytek, następnie do zgromadzenia sióstr Miłosierdzia, a także do zgromadzenia adoratorek, jednak w żadnym z nich nie pozostała^[1].

W 1815 r. została natchniona do podjęcia nowej inicjatywy duchowej, która pozwoli jej spełnić swoje powołanie. Razem z trzema młodymi dziewczynami poświęciła się nauce ubogich dzieci^[1]. Założyła fundację, której członkinie poświęcały się opiece nad najmłodszymi, a także założyła 38 instytucji. Po czasie zostały one przekształcone w zgromadzenie Sióstr Świętej Rodziny w Villefranche. W 1817 r. siostry złożyły śluby zakonne^[1]. W 1834 r. de Rodat wprowadziła podziału na dwie gałęzie: kontemplacyjną (prowadzenie nieustannej modlitwy wstawienniczej) i czynną (prowadzenie placówek oświaty i dzieł dobroczynnych)^[2].

Zmarła 19 września 1852 roku mając 65 lat w opinii świętości.

Została beatyfikowana przez papieża Piusa XII w dniu 9 czerwca 1940 roku, a kanonizowana również przez Piusa XII w dniu 23 kwietnia 1950 roku^[4][5].