Dzika Orlica

Dzika Orlica

Dzika Orlica w Lasówce (bieg rzeki od kamery)
Kontynent	Europa
Państwo	Polska  Czechy
Rzeka
Długość	99,3 km
Powierzchnia zlewni	806,5 km²
Średni przepływ	11,5 m³/s ujście
Źródło
Miejsce	w rejonie Torfowiska pod Zieleńcem
Wysokość	800 m n.p.m.
Współrzędne	50°21′28,8″N 16°26′06,0″E/50,358000 16,435000
Ujście
Recypient	Orlica
Miejsce	w okolicy Albrechtice nad Orlicí, Czechy
Wysokość	246 m n.p.m.
Współrzędne	50°08′04,3″N 16°04′08,7″E/50,134528 16,069083
Położenie na mapie Sudetów źródło ujście
Multimedia w Wikimedia Commons

Dzika Orlica (czes. Divoká Orlice, niem. Wilde Adler, Erlitz) – rzeka w Sudetach, rozdzielająca w południowej części Góry Bystrzyckie od Orlickich, dopływ Orlicy, należy do dorzecza Łaby i zlewiska Morza Północnego^[1]. Źródła w rejonie Torfowiska pod Zieleńcem^[1]. Płynie początkowo na południe, później na południowy wschód. Na odcinku 29,5 kilometra (od Lasówki do Lesicy) wzdłuż rzeki biegnie granica Polski i Czech^[1]. Ten sam odcinek stanowi też południowo-zachodnią granicę ziemi kłodzkiej^[2][3].

W dolinie po polskiej stronie położone są wsie: Lasówka, Mostowice, Rudawa, Niemojów, Lesica, które tworzą ciąg osadniczy, gdzie obecnie ze względu na niekorzystne położenie postępuje wyludnianie się wsi (z wyjątkiem Lasówki, która pełni funkcję letniskową)^[1].

Na terenie Czech skręca na południe i płynie przełomową doliną przez rezerwat przyrody Ziemska brama (czes. Přírodní rezervace Zemská brána), miejscowości Klášterec nad Orlicí i Pastviny, po czym skręca na zachód. Płynie przez miasto Žamberk, miejscowości Litice, Potštejn, Doudleby nad Orlicí, Kostelec nad Orlicí i Častolovice. Na wysokości miejscowości Albrechtice nad Orlicí łączy się z Cichą Orlicą (czes. Tichá Orlice) w drugą co do wielkości rzekę wschodnich Czech – Orlicę (czes. Orlice).

Dolina Orlicy uchodziła dawniej za krajobrazowy odpowiednik dolin alpejskich^[1].

W rzece żyją m.in. pstrąg potokowy, głowacz białopłetwy, minóg strumieniowy^[2].

Dolina Dzikiej Orlicy zarówno po stronie czeskiej jak i polskiej jest obszarem sieci Natura 2000^[4] (PLH020061).

• lewobrzeżne
  • Białka
  • Wołowiec
  • Kamionka
  • Sarni Potok
  • Krzemica
  • Mostowy Potok
  • Glejnik
  • Tartaczny Potok
  • Głożyna
  • Jelonik
  • Czerwony Strumień
  • Brodec
• prawobrzeżne
  • Czarny Potok (czes. Černý Potok)
  • Rokytenka
  • Zdobnice
  • Bělá
  • Bahnice

• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-340-8.
• M. Gałowski; Przewodnik turystyczny: Góry Bystrzyckie i Orlickie; Ofic. Wydawnicza „Brama”; Kłodzko 2007; ISBN 978-83-60549-04-9.
• S. Namysł; mapa turystyczna ; Góry Bystrzyckie i Orlickie;skala 1:40 000; Wyd. „Plan”; Wrocław 2004; ISBN 8388049705.

• Rzeki w Polsce