[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Diplodactylidae

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Diplodactylidae
Underwood, 1954[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodziny – Lucasium damaeum
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Rząd

łuskonośne

Nadrodzina

Gekkota

Rodzina

Diplodactylidae

Typ nomenklatoryczny

Diplodactylus Gray, 1832

Rodzaje

zobacz opis w tekście

Diplodactylidaerodzina jaszczurek z kladu Gekkota w obrębie rzędu łuskonośnych (Squamata). Występują w Australii, Nowej Zelandii i Nowej Kaledonii.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina Diplodactylidae obejmuje gatunki o zróżnicowanej budowie ciała; rodzina nie ma jednak przedstawicieli, u których doszło do zaniku lub redukcji kończyn. U większości gatunków długość ciała dorosłych osobników wynosi 60–110 mm, nie licząc ogona; wymarły gatunek Hoplodactylus delcourti osiągał jednak 370 mm długości ciała, nie licząc ogona. Przedstawiciele rodziny występują w zróżnicowanych środowiskach, od wilgotnych lasów po pustynie. Większość przedstawicieli rodziny jest owadożerna; niektórzy, jak przedstawiciele rodzaju Naultinus, uzupełniają dietę pokarmem roślinnym, w tym nektarem. Większość gatunków zaliczanych do rodziny jest jajorodna; nieliczne, jak przedstawiciele rodzajów Hoplodactylus i Naultinus, są jajożyworodne.[2].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

W przeszłości klasyfikowane jako podrodzina gekonowatych; z analiz filogenetycznych wynika ich bliższe pokrewieństwo z płatonogowatymi niż z gekonowatymi[3][4][5][6].

Do rodziny należą następujące rodzaje[7]:

Zaliczane w przeszłości do tej grupy rodzaje Carphodactylus, Nephrurus, Orraya, Phyllurus, Saltuarius i Underwoodisaurus są obecnie przenoszone do odrębnej rodziny Carphodactylidae[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. G.L. Underwood. On the classification and evolution of geckos. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 124 (3), s. 477, 1954. DOI: 10.1111/j.1469-7998.1954.tb07789.x. (ang.). 
  2. Classification and Diversity. Squamates – Part I. Lizards. W: Laurie J. Vitt i Janalee P. Caldwell: Herpetology: An Introductory Biology of Amphibians and Reptiles. Wyd. czwarte. 2014, s. 560. ISBN 978-0-12-386919-7.
  3. Tony Gamble, Aaron M. Bauer, Eli Greenbaum, Todd R. Jackman. Out of the blue: a novel, trans-Atlantic clade of geckos (Gekkota, Squamata). „Zoologica Scripta”. 37 (4), s. 355–366, 2008. DOI: 10.1111/j.1463-6409.2008.00330.x. (ang.). 
  4. Nicolas Vidal, S. Blair Hedges. The molecular evolutionary tree of lizards, snakes, and amphisbaenians. „Comptes Rendus Biologies”. 332, s. 129–139, 2009. DOI: 10.1016/j.crvi.2008.07.010. PMID: 19281946. (ang.). 
  5. John J. Wiens, Carl R. Hutter, Daniel G. Mulcahy, Brice P. Noonan, Ted M. Townsend, Jack W. Sites Jr i Tod W. Reeder. Resolving the phylogeny of lizards and snakes (Squamata) with extensive sampling of genes and species. „Biology Letters”. 8 (6), s. 1043–1046, 2012. DOI: 10.1098/rsbl.2012.0703. PMID: 22993238. PMCID: PMC3497141. (ang.). 
  6. a b R Alexander Pyron, Frank T Burbrink, John J Wiens. A phylogeny and revised classification of Squamata, including 4161 species of lizards and snakes. „BMC Evolutionary Biology”. 13:93, 2013. DOI: 10.1186/1471-2148-13-93. PMID: 23627680. PMCID: PMC3682911. (ang.). 
  7. P. Uetz & J. Hallermann: Higher taxa: Diplodactylidae. The Reptile Database. [dostęp 2024-01-05]. (ang.).