[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Dimityr Dimitrow

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dimityr Dimitrow
Димитър Димитров
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 czerwca 1959
Burgas

Kariera trenerska
Lata Drużyna
1993–1996 Neftochimik Burgas
1996–1998 Liteks Łowecz
1998–1999 Bułgaria
1999 Liteks Łowecz
1999–2000 Lewski Sofia
2002–2003 Łokomotiw Płowdiw
2003–2004 Nafteks Burgas
2004–2005 An-Nassr
2005–2008 Czernomorec 919 Burgas
2008–2009 Amkar Perm
2009–2011 Al-Qadisiya
2011–2014 Czernomorec 919 Burgas
2015–2017 Irtysz Pawłodar
2017–2018 Łudogorec Razgrad
2018–2019 Irtysz Pawłodar
2019–2021 Beroe Stara Zagora

Dimityr Dimitrow (ur. 9 czerwca 1959 w Burgasie) – bułgarski trener piłkarski.

Kariera szkoleniowa

[edytuj | edytuj kod]

Pracę szkoleniową rozpoczynał na początku lat 90. w Welbażdzie Kjustendił. W 1993 został trenerem Neftochimiku Burgas, z którym w tym samym sezonie wywalczył awans do ekstraklasy. Wynik ten powtórzył trzy lata później w Liteksie Łowecz. Ponadto z zespołem z Łowecza – beniaminkiem ekstraklasy – w rozgrywkach 1997–1998 zdobył mistrzostwo kraju. Te osiągnięcia oraz medialność Dimitrowa zapewniły mu popularność wśród wielu dziennikarzy i kibiców, którzy od tej pory zaczęli go nazywać Bohaterem (bułg. Херо).

Wkrótce został selekcjonerem reprezentacji Bułgarii. Po szybkim rozstaniu z kadrą, z którą nie udało mu się awansować do Euro 2000, przyjął propozycję z Liteksu, a niedługo później z Lewskiego Sofia. Klub ze stolicy Bułgarii poprowadził do zwycięstw w rozgrywkach o mistrzostwo i w Pucharze kraju. Później, z mniejszym powodzeniem, pracował w Łokomotiwie Płowdiw, ponownie w Neftochimiku (Nafteks Burgas) oraz saudyjskim An-Nassr.

Od czerwca 2005 do grudnia 2008 był trenerem Czernomorca 919 Burgas, z którym w ciągu dwu sezonów awansował z trzeciej do pierwszej ligi. Gdy odchodził, klub był na czwartym miejscu w tabeli ekstraklasy.

Z pracy w Czernomorcu zrezygnował, gdyż otrzymał korzystniejszą finansowo ofertę z rosyjskiego Amkaru Perm. W klubie tym występowało trzech rodaków Dimitrowa: Zahari Sirakow, Georgi Peew i Martin Kuszew. Czwarty zaś – Dimityr Tełkijski – został przez niego sprowadzony z Hapoelu Tel Awiw. Na początku września 2009 szkoleniowiec otrzymał wymówienie. Przyczyną dymisji były słabe wyniki w lidze (15. miejsce w tabeli) i odpadnięcie z rozgrywek Ligi Europy.

W grudniu 2009 został zatrudniony w saudyjskim klubie Al-Qadisiya[1]. Jednak w rozgrywkach 2010–2011 nie zdołał uratować go przed spadkiem z ekstraklasy; Al-Qadisiya zajęła trzynaste miejsce i o jeden punkt przegrała walkę o utrzymanie się w lidze. Po tym sezonie Dimitrow złożył dymisję, tym chętniej, że od razu pojawiła się propozycja powrotu do Czernomorca Burgas, gdzie z powodu niezadowalających wyników na koniec sezonu 2010–2011 zwolniony został Georgi Wasilew.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Kariera szkoleniowa

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]