Dick Clark

Richard Wagstaff Clark

Dick

Dick Clark (1961)
Data i miejsce urodzenia	2 listopada 1929 Mount Vernon
Data i miejsce śmierci	18 kwietnia 2012 Santa Monica
Przyczyna śmierci	zawał serca
Zawód, zajęcie	prezenter
Narodowość	amerykańska
Rodzice	Julia Fuller Richard Clark
Małżeństwo	Loretta Martin
Dzieci	Duane Clark Cindy Clark
Krewni i powinowaci	Bradley Clark
Multimedia w Wikimedia Commons

Richard Wagstaff „Dick” Clark (ur. 2 listopada 1929 w Mount Vernon, zm. 18 kwietnia 2012 w Santa Monica) – amerykański prezenter radiowy i telewizyjny, jedna z najbardziej popularnych postaci amerykańskiej telewizji^[1].

Dicka Clarka wychowywali Julia Fuller oraz Bradley Clark, posiadał także jednego brata – Bradleya Clarka. W wieku 16 lat Clark dostał się do stacji radiowej w Utica w Nowym Jorku. Zanim został prezenterem zajmował się meteorologią. Ukończył administrację biznesu na Syracuse University. W 1952 roku zaczął pracę w radiu WFIL. W 1956 r. dostał rolę gospodarza w popołudniowym programie nadawanym przez stację telewizyjną WFIL. Występował w serialu Prawo Burke’a (1964), a także w programie telewizyjnym American Bandstand oraz w Rate-a-Record. W 1964 roku Clark przeniósł Bandstand z Filadelfii do Los Angeles. Wyprodukował m.in. Where the Action Is, TV's Bloopers and Practical Jokes, So You Think You Can Dance, Elvis, Narodziny Beatlesów, Dzikie ulice oraz Dzika siódemka. Został gospodarzem TV Bloopers and Practical Joke, Scattergorie oraz The Other Half. Zmarł na zawał serca^[2][3].