[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Deutsche Tourenwagen Masters 2013

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
DTM 2013
Ilustracja
Mike Rockenfeller – zdobywca tytułu mistrzowskiego
Otwarcie sezonu

5 maja

Zakończenie sezonu

20 października

Kierowcy

22

Zwycięzcy
Mistrz

Mike Rockenfeller
(Audi)

Wicemistrz

Augusto Farfus
(BMW)

3. miejsce

Bruno Spengler
(BMW)

Poprzedni sezon
(2012)
Następny sezon
(2014)

Deutsche Tourenwagen Masters 2013 – dwudziesty siódmy sezon serii DTM a zarazem czternasty po jej wznowieniu w 2000 roku. Mistrzem serii został Mike Rockenfeller z Audi, który zdobył 142 punkty zapewniając tytuł przed ostatnim wyścigiem.

Kierowcy

[edytuj | edytuj kod]
Nr Kierowca Samochód Opony Rocznik Zespół
1 Kanada Bruno Spengler BMW M3 DTM H 2012 BMW Team Schnitzer
2 Niemcy Dirk Werner
3 Wielka Brytania Gary Paffett DTM AMG Mercedes C-Coupé H 2012 HWA Team
4 Hiszpania Roberto Merhi
5 Włochy Edoardo Mortara Audi RS5 DTM H 2013 Audi Sport Team Rosberg
6 Portugalia Filipe Albuquerque
7 Brazylia Augusto Farfus BMW M3 DTM H 2012 BMW Team RBM
8 Stany Zjednoczone Joey Hand
9 Niemcy Christian Vietoris DTM AMG Mercedes C-Coupé H 2012 HWA Team 2
10 Kanada Robert Wickens
11 Szwecja Mattias Ekström Audi RS5 DTM H 2013 Abt Audi Sportsline
12 Wielka Brytania Jamie Green
15 Niemcy Martin Tomczyk BMW M3 DTM H 2012 BMW Team RMG
16 Wielka Brytania Andy Priaulx
17 Hiszpania Daniel Juncadella DTM AMG Mercedes C-Coupé H 2012 RSC Mücke Motorsport
18 Niemcy Pascal Wehrlein
19 Niemcy Mike Rockenfeller Audi A5 DTM H 2012 Phoenix Racing
20 Hiszpania Miguel Molina
21 Niemcy Marco Wittmann BMW M3 DTM H 2012 BMW Team MTEK
22 Niemcy Timo Glock
23 Niemcy Timo Scheider Audi RS5 DTM H 2013 Audi Sports Team Abt
24 Francja Adrien Tambay

Zmiany wśród zespołów

[edytuj | edytuj kod]
  • BMW po bardzo udanym poprzednim sezonie rozszerzył swój program wystawiając osiem samochodów. Dzięki temu do DTM dołączył także zespół Team MTEK.
  • Mercedes początkowo chciał wystawić osiem samochodów, lecz w związku z zakończeniem współpracy z Persson Motorsport marka wystawiła sześć samochodów.

Zmiany wśród kierowców

[edytuj | edytuj kod]
  • David Coulthard po trzech sezonach ogłosił zakończenie kariery
  • Rahel Frey, zawodniczka Audi w sezonach 2011-2012 opuściła serię i dołączyła do programu Audi GT
  • Dotychczasowy kierowca testowy BMW, Marco Wittmann został pierwszym kierowcą MTEK. Jego obowiązki przejął Maxime Martin
  • Timo Glock początkowo był dalej związany z Marussią, rosyjskim zespołem startującym w Formule 1, jednak 21 stycznia oficjalnie zespół poinformował, że Niemiec za porozumieniem stron odszedł z zespołu. Glock cztery dni później został drugim kierowcą MTEK
  • Jamie Green po ośmiu sezonach rozstał się z Mercedesem i przeniósł się do Audi
  • Joey Hand i Andy Priaulx zamienili się zespołami - Hand dołączył do Teamu RBM, Priaulx do Teamu RMG
  • Mistrz i wicemistrz Formuła 3 Euro Series z sezonu 2012, Daniel Juncadella i Pascal Wehrlein zostali nowymi kierowcami zespołu Mücke Motorsport
  • Początkowo kierowcą Mücke miał być dalej Ralf Schumacher jednak w połowie marca ogłosił on zakończenie kariery
  • Po siedmiu sezonach z niemiecką serią pożegnała się Susie Wolff, która skupiła się na roli kierowcy testowego w zespole Williams

Kalendarz

[edytuj | edytuj kod]
Runda Data Tor Pole Position Najszybsze okrążenie Zwycięzca
1 5 maja Niemcy Hockenheimring Niemcy Timo Scheider Brazylia Augusto Farfus Brazylia Augusto Farfus
2 19 maja Wielka Brytania Brands Hatch Niemcy Mike Rockenfeller Wielka Brytania Gary Paffett Niemcy Mike Rockenfeller
3 2 czerwca Austria Red Bull Ring Kanada Bruno Spengler Niemcy Marco Wittmann Kanada Bruno Spengler
4 16 czerwca Niemcy EuroSpeedway Lausitz Niemcy Christian Vietoris Niemcy Mike Rockenfeller Wielka Brytania Gary Paffett
5 14 lipca Niemcy Norisring Kanada Robert Wickens brak zwycięzcy[1]
6 4 sierpnia Rosja Moscow Raceway Niemcy Mike Rockenfeller Francja Adrien Tambay Niemcy Mike Rockenfeller
7 18 sierpnia Niemcy Nürburgring Brazylia Augusto Farfus Niemcy Pascal Wehrlein Kanada Robert Wickens
8 15 września Niemcy Motorsport Arena Oschersleben Wielka Brytania Jamie Green Stany Zjednoczone Joey Hand Brazylia Augusto Farfus
9 29 września Holandia Circuit Park Zandvoort Niemcy Marco Wittmann Niemcy Marco Wittmann Brazylia Augusto Farfus
10 20 października Niemcy Hockenheimring Kanada Bruno Spengler Niemcy Christian Vietoris Niemcy Timo Glock

Zmiany w kalendarzu

[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja kierowców

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Kierowca HOC
Niemcy
BRH
Wielka Brytania
RBR
Austria
LAU
Niemcy
NOR
Niemcy
MSC
Rosja
NÜR
Niemcy
OSC
Niemcy
ZAN
Holandia
HOC
Niemcy
Punkty
1 Niemcy Mike Rockenfeller A 8 1 4 2 5 1 4 2 2 16 142
2 Brazylia Augusto Farfus B 1 NU 6 12 16 3 2 1 1 11 116
3 Kanada Bruno Spengler B 5 2 1 7 6 19 14 21† 20 3 82
4 Niemcy Christian Vietoris M 3 8 7 3 3 10 3 18 15 7 77
5 Kanada Robert Wickens M NU 3 12 4 2 12 1 22† 16 18 70
6 Wielka Brytania Gary Paffett M 4 6 9 1 18† 5 17 6 9 9 69
7 Szwecja Mattias Ekström A NU 7 5 8 DS 2 13 7 4 4 68
8 Niemcy Marco Wittmann B 9 4 2 21† 10 15 7 12 5 DS 49
9 Niemcy Timo Glock B NU 13 3 14 13 16 18 15 18 1 40
10 Niemcy Timo Scheider A 6 9 16 20 NU 9 NU 5 3 13 37
11 Wielka Brytania Jamie Green A 14 15 18 5 19† 6 9 3 13 12 35
12 Stany Zjednoczone Joey Hand B 7 5 NU 15 8 7 NU 16 7 20 32
13 Niemcy Dirk Werner B 2 12 8 13 11 8 15 13 21† 8 30
14 Francja Adrien Tambay A NU 18 11 11 15 4 6 9 6 14 30
15 Hiszpania Roberto Merhi M 10 16 20 10 7 14 19 14 NU 2 26
16 Hiszpania Daniel Juncadella M 12 20 13 6 4 18 NU 17 17 10 21
17 Hiszpania Miguel Molina A 15 11 14 16 14 NU 8 8 10 5 19
18 Portugalia Filipe Albuquerque A 16 17 17 18 12 13 11 4 8 NU 16
19 Niemcy Martin Tomczyk B 13 14 NU 19 NU 17 5 20† 11 19 10
20 Wielka Brytania Andy Priaulx B 17† 19 19 22 9 20 16 19 19 6 10
21 Włochy Edoardo Mortara A NU 21† 15 9 17† NU 12 10 14 15 3
22 Niemcy Pascal Wehrlein M 11 10 10 17 20† 11 10 11 12 17 3
Miejsce Kierowca HOC
Niemcy
BRH
Wielka Brytania
RBR
Austria
LAU
Niemcy
NOR
Niemcy
MSC
Rosja
NÜR
Niemcy
OSC
Niemcy
ZAN
Holandia
HOC
Niemcy
Punkty
Legenda
1 1. miejsce
2 2. miejsce
3 3. miejsce
Punktowana pozycja
Pozycja bez punktów
NU Nie ukończył
DS Dyskwalifikacja
Nie startował
A Audi
M Mercedes
B BMW
5 Nowy samochód (2008)

Klasyfikacja zespołów

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zespół Punkty
1 Phoenix Racing 161
2 BMW Team RBM 148
3 HWA Team 2 147
4 BMW Team Schnitzer 112
5 Abt Audi Sportsline 103
6 HWA Team 95
7 BMW Team MTEK 89
8 Audi Sport Team Abt 67
9 Mücke Motorsport 24
10 BMW Team RMG 20
11 Team Rosberg 19

Klasyfikacja konstruktorów

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Konstruktor Punkty
1 BMW 369
2 Audi 347
3 Mercedes 266

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Początkowo zwycięzcą został Mattias Ekström jednak później Szwed został zdyskwalifikowany za złamanie regulaminu parku zamkniętego. Później zwycięstwo przypadło Robertowi Wickensowi, jednak zespół Abt Audi Sportsline złożył odwołanie. Sąd apelacyjny Niemieckiej Federacji Sportu Motorowego podtrzymał dyskwalifikację i postanowiono, że wyścig na Norisringu nie będzie miał zwycięzcy

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]