[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Dariusz Marciniak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dariusz Marciniak
Data i miejsce urodzenia

30 października 1966
Rzeszów

Data i miejsce śmierci

27 kwietnia 2003
Kalisz

Wzrost

180 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
Stal Rzeszów
Walter Rzeszów
Stal Rzeszów
1984 Widzew Łódź 3 (0)
1985–1988 Śląsk Wrocław 74 (20)
1988–1991 Zagłębie Lubin
1992 Sint-Truidense VV
1992–1993 Royal Charleroi 12 (3)
1993 Racing Jet Wavre
1994–1995 FC Gueugnon
1995 GKS Bełchatów 8 (2)
1996 RKS Radomsko
1996–1997 KSV Hessen Kassel 24 (10)
1997–1998 Borussia Fulda 16 (2)
1998–1999 FSV Altmark Stendal
2000 Pomerania Police
2000 Odra Szczecin 8 (2)
2000 Stomil Olsztyn 2 (0)
2001 TSG Sprockhövel
2002 Pogoń Leżajsk
2002 Skawinka Skawina
2003 KKS Kalisz
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1987–1988  Polska 5 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2003 KKS Kalisz (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Dariusz Marciniak (ur. 30 października 1966 w Rzeszowie, zm. 27 kwietnia 2003 w Kaliszu) – piłkarz, reprezentant Polski, trener piłkarski. Zdobywca brązowego medalu na mistrzostwach Europy U-18 w 1984 roku w ZSRR.

Wychowanek Stali Rzeszów i trenera Władysława Patyckiego[1]. Następnie grał w Widzewie Łódź, Śląsku Wrocław, Zagłębiu Lubin, SC Charleroi, Sint-Truidense VV i Racing Jet Wavre (Belgia), FC Gueugnon (Francja), GKS Bełchatów, RKS Radomsko, KSV Hessen Kassel, Borussia Fulda i FSV Altmark Stendal (Niemcy) oraz Stomilu Olsztyn. W polskiej I lidze rozegrał 126 spotkań i zdobył 30 bramek.

Przed swoją śmiercią trenował zespół KKS Kalisz.

Zmarł w kwietniu 2003 roku. Przyczyną śmierci był zawał serca (w następstwie choroby alkoholowej). Był jednym z największych niespełnionych talentów polskiej piłki nożnej lat 80. Gdy był piłkarzem Śląska Wrocław, ubiegali się o niego menadżerowie Realu Madryt i Bayernu Monachium[2].

Mecze w reprezentacji Polski

[edytuj | edytuj kod]
lp. Data Miejsce Przeciwnik Rezultat Rozgrywki Grał Uwagi
1. 17 maja 1987 Budapeszt  Węgry 3-5 elim. Euro 1988 90' Gol Żółta kartka
2. 19 sierpnia 1987 Lubin  NRD 2-0 towarzyski do 45'
3. 2 września 1987 Bydgoszcz  Rumunia 3-1 towarzyski do 60'
4. 6 lutego 1988 Hajfa  Rumunia 2-2 towarzyski od 46'
5. 10 lutego 1988 Ramat Gan  Izrael 3-1 towarzyski do 72'

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Memoriał imienia Władysława Patyckiego. stalrzeszow.pl, 2009-07-30. [dostęp 2016-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-27)].
  2. wp.pl z 28.04.2014.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]