Daphniphyllaceae
Daphniphyllum macropodum | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd |
Saxifraganae |
Rząd | |
Rodzina |
Daphniphyllaceae |
Nazwa systematyczna | |
Daphniphyllaceae Müll.-Arg. A.P. de Candolle & A.L.P.P. de Candolle, Prodr. 16(1): 1. Nov (med.) 1869[3] |
Daphniphyllaceae – monotypowa rodzina drzew z rzędu skalnicowców z jednym rodzajem – Daphniphyllum. W zależności od ujęcia systematycznego obrębie rodzaju wyróżnia się od 10[2] do blisko 30[4][5] gatunków. Rośliny te występują od południowych krańców Półwyspu Indyjskiego i wyspy Cejlon po Australię na południu i Japonię na północy, z największym zróżnicowaniem we wschodniej i południowo-wschodniej Azji[5][6]. Rosną w lasach, często na wybrzeżach[6]. Często są akumulatorami glinu i wyróżniają się obecnością specyficznych alkaloidów[7].
Liście roślin z tego rodzaju były używane przez Ajnów w Japonii analogicznie jak liście tytoniu. Gatunek D. macropodum uprawiany jest jako roślina ozdobna[6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Krzewy i drzewa osiągające do 10 m wysokości, o pędach grubych, słabo rozgałęzionych[6].
- Liście
- Zimozielone[6], skrętoległe, bez przylistków, zwykle skupione na końcach pędów, pojedyncze, całobrzegie, długoogonkowe[5], zwykle sine od spodu i z zaczerwienionymi ogonkami[6].
- Kwiaty
- Drobne, zielonkawe[6], jednopłciowe, czasem płonne. Zebrane w kwiatostany groniaste wyrastające w kątach liści z podsadkami. Kielich 3–6 działkowy, trwały lub odpadający. Płatków korony brak. Kwiaty męskie zawierają 5–12 pręcików w jednym okółku, z nitkami krótszymi od pylników. Kwiaty żeńskie z prątniczkami lub bez nich. Zalążnia owalna lub elipsoidalna, dwukomorowa. Zalążki dwa w każdej komorze, anatropowe. Szyjka słupka bardzo krótka, rozdwojona na szczycie[5] i wygięta[6].
- Owoce
- Pestkowce owalne lub elipsoidalne z mięsistym mezokarpem[5], zwykle fioletowe, przypominające oliwki[6].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj był w przeszłości sytuowany w pobliżu wilczomleczowatych Euphorbiaceae, wskazywano też na prawdopodobnie bliskie relacje z bukszpanowatymi Buxaceae[6].
- Pozycja i podział rodziny według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016)
Rodzina stanowi grupę siostrzaną rodziny grujecznikowatych (Cercidiphyllaceae) w obrębie rzędu skalnicowców należących do okrytonasiennych[2].
skalnicowce |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Podział[4]
Rodzaj: Daphniphyllum
- Daphniphyllum atrobadium Croizat & Metcalf
- Daphniphyllum beddomei Craib
- Daphniphyllum borneense Stapf
- Daphniphyllum buchananiifolium Hallier f.
- Daphniphyllum calycinum Benth.
- Daphniphyllum celebense K.Rosenthal
- Daphniphyllum ceramense (T.C.Huang) T.C.Huang
- Daphniphyllum dichotomum (T.C.Huang) T.C.Huang
- Daphniphyllum divaricatum (T.C.Huang) J.X.Wang
- Daphniphyllum glaucescens Blume
- Daphniphyllum gracile Gage
- Daphniphyllum griffithianum (Wight) Noltie
- Daphniphyllum himalayense (Benth.) Müll.Arg.
- Daphniphyllum himalense (Benth.) Müll. Arg.
- Daphniphyllum luzonense Elmer
- Daphniphyllum macropodum Miq.
- Daphniphyllum majus Müll.Arg.
- Daphniphyllum neilgherrense (Wight) K.Rosenthal
- Daphniphyllum papuanum Hallier f.
- Daphniphyllum parvifolium Quisumb. & Merr.
- Daphniphyllum paxianum K.Rosenthal
- Daphniphyllum pentandrum Hayata
- Daphniphyllum scortechinii Hook.f.
- Daphniphyllum subverticillatum Merr.
- Daphniphyllum sumatraense (T.C.Huang) T.C.Huang
- Daphniphyllum teysmannii Kurz ex Teijsm. & Binn.
- Daphniphyllum timorianum (T.C.Huang) T.C.Huang
- Daphniphyllum woodsonianum T.C.Huang
- Daphniphyllum yunnanense C.C.Huang
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-02] (ang.).
- ↑ a b c Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-02] (ang.).
- ↑ James Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium. [dostęp 2011-04-04]. (ang.).
- ↑ a b Daphniphyllum. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2011-04-04]. (ang.).
- ↑ a b c d e Tianlu Min & Klaus Kubitzki: Daphniphyllaceae. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2011-04-04]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 131. ISBN 0-333-73003-8.
- ↑ David J. Mabberley , Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 276, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .