Danuta Mroczek-Szlezer
Danuta Mroczek-Szlezer (2012) | |
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1952 |
profesor | |
Specjalność: gra na fortepianie, kameralistyka | |
Alma Mater | |
Profesura |
12 maja 1998 |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Danuta Mroczek-Szlezer (ur. 1952[1] w Krakowie[1]) – polska pianistka i kameralistka, profesor sztuk muzycznych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Rozpoczęła grę na fortepianie w wieku siedmiu lat[1][2]. Brała udział w IX Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku w 1975 roku[3]. W 1976 roku ukończyła z wyróżnieniem studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie[1], gdzie kształciła się w klasie fortepianu u profesora Ludwika Stefańskiego[1]. Ukończyła także studia podyplomowe w Accademia Musicale Chigiana w Sienie[1]. Kształciła się m.in. u Aldo Ciccoliniego[1][2] w Sienie[4], Rudolfa Kehrera[1][2] w Weimarze[4] i Nikity Magaloffa[1][2] w Genewie[4]. Od 1994 do 2005 roku była kierownikiem Katedry Kameralistyki Akademii Muzycznej w Krakowie[5][1]. 12 maja 1998 roku uzyskała tytuł profesora sztuk muzycznych[6]. W latach 1996–2019 pełniła funkcję kierownika Międzywydziałowego Studium Pedagogicznego[6]. Obecnie pracuje w Akademii Muzycznej w Krakowie w Katedrze Kameralistyki[6]. Wcześniej pracowała także w Katedrze Fortepianu tejże uczelni[6].
Współzałożycielka tria fortepianowego Artemus[1][2] oraz Towarzystwa im. Ferenca Liszta[1] z siedzibą we Wrocławiu[2]. Należy do Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków[2], Krakowskiego Towarzystwa Muzycznego[2], Towarzystwa im. Karola Szymanowskiego w Zakopanem[2]. W 2021 roku współpracowała z „Notesem Muzycznym” jako recenzentka[7] Dokonała licznych nagrań m.in. dla wytwórni: STEBO, Equant i Moderato Classics[1], m.in. Café Oblivion z Mieczysławem Szlezerem (Amadeus Records, 2011)[8]. Żona Mieczysława Szlezera, matka Marka Szlezera.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Srebrny Krzyż Zasługi (postanowienie z 22 stycznia 2007)[9]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (decyzja z 13 sierpnia 2018)
- Złoty Medal za Długoletnią Służbę (postanowienie z 22 maja 2020)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m Danuta Mroczek – Szlezer. Tempietto Concerti di musica classica a Roma. [dostęp 2021-11-24]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Danuta Mroczek-Szlezer. Narodowe Forum Muzyki. [dostęp 2021-11-24].
- ↑ XVI Festiwal Pianistyki Polskiej w Słupsku. Jerzy Bytnerowicz (red.). Słupskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne, 1982, s. 65.
- ↑ a b c Artyści. Biały Fortepian. [dostęp 2021-11-24].
- ↑ Katedra Kameralistyki. Akademia Muzyczna im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie. [dostęp 2021-11-24].
- ↑ a b c d Prof. Danuta Mroczek-Szlezer, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-11-24] .
- ↑ Redakcja. Notes Muzyczny. [dostęp 2021-11-24].
- ↑ Rekord: Café Oblivion. Biblioteka Narodowa. [dostęp 2021-11-24].
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 028, poz. 314
- Urodzeni w 1952
- Ludzie urodzeni w Krakowie
- Polscy pianiści klasyczni
- Absolwenci Akademii Muzycznej w Krakowie
- Wykładowcy Akademii Muzycznej w Krakowie
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Medalem za Długoletnią Służbę (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej