[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Gudrun Ensslin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gudrun Ensslin
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1940
Bartholomä

Data i miejsce śmierci

18 października 1977
Stuttgart

Przyczyna śmierci

samobójstwo

Zawód, zajęcie

terrorystka

Narodowość

niemiecka

Grób Andreasa Baadera, Gudrun Ensslin i Jana-Carla Raspe na cmentarzu Dornhalde w Stuttgarcie.

Gudrun Ensslin (ur. 15 sierpnia 1940 w Bartholomä, zm. 18 października 1977 w Stuttgarcie) – niemiecka terrorystka, członkini skrajnie lewicowej organizacji Frakcja Czerwonej Armii (RAF – Rote Armee Fraktion), zwanej też Grupą Baader-Meinhof.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w małej miejscowości Bartholomä, położonej w Badenii-Wirtembergii. Była spokrewniona z niemieckim filozofem Georgiem Heglem. Jej ojciec był pastorem Kościoła Ewangelickiego. W jej rodzinie często dyskutowano na tematy związane z niesprawiedliwością społeczną. Nie sprawiała kłopotów wychowawczych.

W latach 60. XX wieku, studiowała m.in. filozofię, germanistykę, anglistykę. W 1965 przeniosła się do Berlina Zachodniego, gdzie pracowała na Wolnym Uniwersytecie. W trakcie pobytu w Berlinie zaangażowała się w protesty studenckie i działalność w skrajnie lewicowym Niemieckim Socjalistycznym Związku Studentów. W 1967 poznała Andreasa Baadera i związała z nim swoje dalsze losy[1][2][3]. W 1968 zaczęła działalność terrorystyczną. W latach 1970–1972 wielokrotnie brała udział w napadach na banki, które były głównym źródłem finansowania RAF. Stała się jedną z najbardziej poszukiwanych osób w Niemczech. 8 czerwca 1972 została aresztowana w Hamburgu.

Proces Ensslin i pozostałych przy życiu członków RAF rozpoczął się w Stammheim 21 maja 1975 i zakończył się 28 kwietnia 1977 skazaniem jej i innych członków RAF. 18 października Ensslin powiesiła się w celi. Tego samego dnia znaleziono w celi zastrzelonego Andreasa Baadera, który również popełnił samobójstwo[1].

Ensslin w filmie

[edytuj | edytuj kod]

Postać Ensslin pojawiła się w wielu filmach fabularnych, m.in. w:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]