[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Gregorio Marañón

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gregorio Marañón
Ilustracja
Gregorio Marañón, 1929
Pełne imię i nazwisko

Gregorio Marañón y Posadillo

Data i miejsce urodzenia

19 maja 1887
Madryt

Data i miejsce śmierci

27 marca 1960
Madryt

Zawód, zajęcie

lekarz, historyk, filozof

podpis

Gregorio Marañón y Posadillo (ur. 19 maja 1887 w Madrycie, zm. 27 marca 1960 tamże) – hiszpański lekarz, historyk, filozof.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Marañón urodził się 19 maja 1887 roku w Madrycie. Gdy miał 3 miesiące zmarł jego brat bliźniak, a w wieku 3 lat stracił matkę. Po śmierci matki ojciec zdecydował o przeprowadzce chłopca i jego czterech braci do babki i ciotki. Władał językiem angielskim, niemieckim i francuskim. Studiował medycynę na uniwersytecie w Madrycie, był uczniem m.in. Federico Olóriza y Aguilera, Santiago Ramona y Cajal, Juana Madinaveitia, Manuela Alonso i Alejandro San Martina Sanudo y Satrústegui. W 1910 roku otrzymał tytuł doktora medycyny, po czym wyjechał do Niemiec studiować biochemię u Ludwiga Edingera. Prace Paula Ehrlicha stały się natomiast podstawą jego publikacji „Quimioterapia moderna” i „Tratamiento de la sífilis por el 606”.

Specjalizował się w endokrynologii, był jednym z pionierów tej specjalizacji. Od 1931 roku był profesorem madryckiego uniwersytetu. Był założycielem Instituto de Patología Médica i prezydentem Instituto de Endocrinología Experimental oraz Instituto de Investigaciones Biológicas. Dzięki jego pracy powiązano endokrynologię z psychologią. Był członkiem Hiszpańskiej Akademii Królewskiej. Oprócz publikacji w dziedzinie medycyny publikował też na tematy historii, sztuki, kuchni, mody.

Z powodu niesłusznego oskarżenia o udział w spisku przeciw dyktatorowi Miguelowi Primo de Rivera był więziony. W okresie Drugiej Republiki współtworzył Stowarzyszenie Inteligencji, potępiał przemoc. W późniejszym czasie żył na emigracji we Francji i Ameryce Łacińskiej, gdzie był aktywny w publikowaniu i wygłaszaniu odczytów. W tym okresie wydał m.in. „Manual de diagnóstico etiológico”, który należy do jego najważniejszych prac ze względu na innowacyjne podejście do tematu.

Zmarł 27 marca 1960 roku w Madrycie.

Publikacje medyczne

[edytuj | edytuj kod]
  • La edad crítica (1919)
  • Problemas actuales de la doctrina de las secreciones internas (1922)
  • Gordos y flacos (1926)
  • Tres ensayos sobre la vida sexual (1926)
  • Estados prediabéticos (1927)
  • El bocio y el cretinismo (1927)
  • El problema de las febrículas (1927)
  • Manual de enfermedades del tiroides (1929)
  • La diabetes insípida (1929)
  • Los accidentes graves de la enfermedad de Addison (1929)
  • Los estados intersexuales en la especie humana (1929)
  • El problema social de la infección (1929)
  • Amor conveniencia y eugenesia (1929)
  • Endocrinología (1930)
  • La evolución de la sexualidad y los estados intersexuales (1930)
  • Estudios de fisiopatología sexual (1931)
  • Amiel. Un estudio sobre la timidez (1932)
  • Once lecciones sobre reumatismo (1933)
  • Los problemas clínicos de los casos fáciles (1937)
  • El climaterio de la mujer y del hombre (1937)
  • Estudios de endocrinología (1938)
  • Manual de las enfermedades endocrinas y del metabolismo (1939)
  • Estudios sobre Fisiopatología hipofisaria (1940)
  • Nuevos problemas clínicos de las secreciones internas (1940)
  • El diagnóstico precoz en endocrinología (1940)
  • Alimentación y regímenes alimentarios (1942)
  • Relatos de endocrinología (1944)
  • Manual de diagnóstico etiológico (1946)
  • Crítica de la Medicina dogmática (1950)
  • Diecisiete lecciones sobre reumatismo (1951)
  • El crecimiento y sus trastornos (1953)
  • La medicina y nuestro tiempo (1954)
  • Fisiopatología y clínica endocrinas (1955)

Publikacje historyczne

[edytuj | edytuj kod]
  • Ensayo biológico sobre Enrique IV de Castilla y su tiempo (1930)
  • Las ideas biológicas del Padre Feijoo (1934)
  • España y la historia de América (1935)
  • Vocación y ética (1936)
  • El Conde-Duque de Olivares. La pasión de mandar (1936)
  • Tiberio. Historia de un resentimiento (1939)
  • Tiempo viejo y tiempo nuevo (1940)
  • Don Juan. Ensayo sobre el origen de su leyenda (1940)
  • Luis Vives. Un español fuera de España (1942)
  • Antonio Pérez. El hombre, el drama, la época (1947)
  • Españoles fuera de España (1947)
  • Los procesos de Castilla contra Antonio Pérez (1947)
  • Cajal. Su tiempo y el nuestro (1950)
  • El marqués de Valdecilla (1951)
  • Efemérides y comentarios (1955)
  • El Greco y Toledo (1957)
  • Los tres Vélez, una historia de todos los tiempos (1960, publicado en 1962)
  • Expulsión y diáspora de los moriscos españoles (manuscrito inédito encontrado en 1980)

Publikacje filozoficzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Biología y feminismo (1920)
  • Sexo, trabajo y deporte (1925)
  • Raíz y decoro de España (1933)
  • Vocación y ética (1935)
  • Psicología del gesto (1937)
  • Crónica y gesto de la libertad (1938)
  • Elogio y nostalgia de Toledo (1941)
  • Vida e historia (1941)
  • Ensayos liberales (1946)
  • Españoles fuera de España (1947)
  • El alma de España (1951)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]