Grań

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Grań

Ten artykuł dotyczy rzeźby skalnej. Zobacz też: Grań – wieś na Białorusi.

Grań – zazwyczaj stromy, ostry i skalisty grzbiet górski, ostra krawędź utworzona przez stykające się zbocza lub ostra, często silnie poszarpana, szczytowa partia pasma lub grzbietu górskiego^[1].

Przykładem grani jest np. Rohacki Koń. Jednak grań może być również szeroka i trawiasta, jak np. grań Czerwonych Wierchów. Przez grań rozumie się też cały grzbiet pasma górskiego, na ogół skalisty, ale miejscami szeroki i trawiasty, jak np. grań Tatr Zachodnich, Bździochowa Grań itp.

Grań zazwyczaj stanowi odcinek łączący sąsiednie szczyty ze sobą. Ale granią nazywa się czasami także wybitne żebra skalne opadające ze szczytu ku dolinie i niełączące się z sąsiednim szczytem. W górach wyższych niż Tatry zdarzają się granie lodowe.

• Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1. Brak numerów stron w książce