Grzegorz Kiełb

Grzegorz Kiełb (ur. 13 maja 1974 w Tarnobrzegu^[1]) – polski polityk i samorządowiec. W latach 2014–2018 prezydent Tarnobrzega.

Syn Józefa^[2]. Z wykształcenia jest magistrem prawa^[3]. Ukończył ponadto studia podyplomowe z obszaru gospodarki przestrzennej w administracji publicznej oraz z zakresu zarządzania i pośrednictwa obrotu nieruchomościami^[3]. Pracował w straży miejskiej, później pełnił funkcję zastępcy kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w Tarnobrzegu, był także naczelnikiem Wydziału Urbanistyki, Architektury i Budownictwa w tarnobrzeskim urzędzie miejskim^[3][4]. W latach 2010–2017 był sekretarzem i członkiem Rady Nadzorczej Tarnobrzeskiej Spółdzielni Mieszkaniowej^[1]. W 2012 został redaktorem naczelnym lokalnego pisma „Tarnobrzeski Niecodziennik”^[1]. W latach 2014–2015 był prokurentem w spółce Biegus Group sp. z o.o.^[1][5].

W wyborach samorządowych w 2014 jako bezpartyjny kandydat z listy KWW Moje Miasto Tarnobrzeg ubiegał się o urząd prezydenta Tarnobrzega (kandydował wtedy także do rady miasta). Po I turze otrzymał poparcie od Prawa i Sprawiedliwości^[6]. W II turze głosowania pokonał ubiegającego się o reelekcję Norberta Mastalerza (popieranego przez Platformę Obywatelską), zdobywając 11 102 głosy, co dało mu 63,91% poparcia^[7][8]. 9 grudnia 2014 został oficjalnie zaprzysiężony, rozpoczynając urzędowanie^[9].

21 lutego 2018 został zatrzymany przez funkcjonariuszy Centralnego Biura Antykorupcyjnego, podczas przyjmowania łapówki w kwocie 20 tysięcy złotych w gotówce, za sprawę nie będącą kompetencją prezydenta miasta^[10][11]. W związku z tą sprawą został decyzją sądu tymczasowo aresztowany na trzy miesiące^[12]. Przebywał w Areszcie Śledczym w Warszawie-Białołęce^[13]. Areszt przedłużono mu o dodatkowe dwa miesiące^[2][14]. 17 lipca 2018 został wypuszczony na wolność^[13].

W wyborach samorządowych w 2018 wystartował jako kandydat do Rady Miasta Tarnobrzega z listy KWW Dla Zgody i Rozwoju Tarnobrzega. Uzyskał mandat radnego, zdobywając aż 1075 głosów, co było rekordowym wynikiem w głosowaniu do tarnobrzeskiej rady miejskiej^[15][16][17]. 29 listopada 2018 został wybrany przewodniczącym komisji rewizyjnej w Radzie Miasta Tarnobrzega VIII kadencji^[18][19].

8 października 2018 ruszył jego proces. Sam Kiełb nie przyznawał się do zarzucanego mu czynu. Tłumaczył, że przyjęte pieniądze nie były łapówką, lecz pożyczką na przyszłą kampanię wyborczą^[20][21]. 20 maja 2019 Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu nieprawomocnie uznał go za winnego przyjęcia korzyści majątkowej i skazał na karę roku i czterech miesięcy pozbawienia wolności (zaliczając na poczet kary pięciomiesięczny pobyt w areszcie), nakładając na niego także zakaz pełnienia funkcji kierowniczych w samorządzie przez okres sześciu lat. Został także zobowiązany do pokrycia kosztów sądowych oraz zapłacenia kary grzywny w wysokości 15 tysięcy złotych^[22][23][24]. 23 października 2019 tarnobrzeski Sąd Okręgowy, po zapoznaniu się z apelacją prokuratora i adwokatów, utrzymał wyrok sądu pierwszej instancji, który teraz stał się prawomocny^[25][26][27]. Dwa dni później, decyzją komisarza wyborczego, wygasł mandat radnego Grzegorza Kiełba^[28].

6 grudnia 2019 zgłosił się do odbywania kary^[29]. Prawo do ubiegania się o warunkowe przedterminowe zwolnienie z więzienia nabył w marcu 2020, po odbyciu połowy orzeczonej kary^[29]. 25 czerwca 2020 wyszedł na wolność^[30][31][32].

Wszedł w skład Komitetu Inicjatywy Uchwałodawczej, który złożył w biurze tarnobrzeskiej rady miast projekt uchwały w sprawie przystąpienia do prac związanych z uzyskaniem przez Gminę Tarnobrzeg statusu uzdrowiska lub obszaru ochrony uzdrowiskowej^[33].

• Samorządowiec roku 2018 w powiecie tarnobrzeskim (2018)^[34]
• Samorządowiec roku 2018 na północnym Podkarpaciu (2018)^[34]
• Człowiek roku 2017 w kategorii samorządność i społeczność lokalna w powiecie tarnobrzeskim (2018)^[35]
• Człowiek roku 2016 w powiecie tarnobrzeskim (2017)^[36]
• Odznaczenie „Za Zasługi dla Polskiego Związku Działkowców” (2016)^[37]

Żonaty, ma dwóch synów^[3] oraz córkę^[38].

• Afera korupcyjna w Tarnobrzegu (2018)