Gibbon czarnoręki
Hylobates agilis[1] | |||
F. Cuvier, 1821 | |||
Samiec | |||
Odgłosy gibbona czarnorękiego | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
gibbon czarnoręki | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Zasięg występowania | |||
Gibbon czarnoręki[3] (Hylobates agilis) – gatunek ssaka naczelnego z rodziny gibbonowatych (Hylobatidae). Występuje w Azji Południowo-Wschodniej. Jest zagrożony wyginięciem.
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Gibbon czarnoręki występuje w Azji Południowo-Wschodniej – na Półwyspie Malajskim i Sumatrze[2], na terenach należących do Tajlandii, Indonezji oraz Malezji[4].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Osiąga masę od 4 do 8 kg[5]. Występuje w różnych kolorach, głównie w odcieniach czerni i brązu. U osobników obu płci można zaobserwować białe brwi, a samce dodatkowo posiadają białe futro na policzkach. Podobnie jak inne gibbony, nie mają ogona, za to posiadają długie ręce i palce[4].
Ekologia
[edytuj | edytuj kod]Biotop
[edytuj | edytuj kod]Występują na wysokości do 1400 m n.p.m. Żyją w tropikalnych lasach deszczowych, w koronach drzew[4], rzadziej można je spotkać w lasach na mokradłach i terenach bagiennych[5].
Styl życia
[edytuj | edytuj kod]Standardowo grupa liczy 4 osobniki, czyli para dorosłych i młode. Tworzą związki monogamiczne. Bronią swojego terytorium, śpiewając; rano samiec i samica wydają donośne dźwięki, aby oznaczyć swoje terytorium. Jeśli to nie wystarcza, oba osobniki wspólnie starają się przepędzić intruza[4].
Dziennie przemierzają około 1300 metrów, głównie skacząc z drzewa na drzewo. Ich terytorium średnio osiąga około 30 ha[5].
Dieta
[edytuj | edytuj kod]Żywią się głównie owocami, które stanowią 60% ich diety, 39% stanowią liście. Sporadycznie przyjmują białko zwierzęce, które zazwyczaj pochodzi z owadów[5].
Rozmnażanie
[edytuj | edytuj kod]Ciąża trwa około 7 miesięcy. Zwykle rodzi się jedno młode, a para w ciągu całego życia wydaje na świat około 5 młodych. Młode osiągają dojrzałość płciową w wieku 8 lat[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Hylobates agilis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Hylobates agilis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Gibbonowate [online], www.medianauka.pl [dostęp 2023-04-05] (pol.).
- ↑ a b c d e Jennifer Kuester , Hylobates agilis [online], Animal Diversity Web, 2000 [dostęp 2023-03-17] (ang.).
- ↑ a b c d Hylobates agilis F.Cuvier, 1821, [w:] GBIF Secretariat [online], GBIF Backbone Taxonomy, 2022 [dostęp 2023-03-17] (ang.).