Gianalberto Badoaro
| Kardynał prezbiter | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
12 maja 1649 |
| Data i miejsce śmierci |
17 maja 1714 |
| Miejsce pochówku | ?↗ |
| Patriarcha Brescii | |
| Okres sprawowania |
1706–1714 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
po 1677 |
| Sakra biskupia |
14 listopada 1688 |
| Kreacja kardynalska |
17 maja 1706 |
| Kościół tytularny |
San Marcello |
| Data konsekracji |
14 listopada 1688 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||
| |||||||||||
Gianalberto Badoardo (ur. 12 maja 1649 w Wenecji, zm. 17 maja 1714 w Brescii) – włoski kardynał, patriarcha Wenecji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 12 maja 1649 roku w Wenecji, jako syn Francesca Badoaro i Eleny Michiel[1]. Studiował na Uniwersytecie Padewskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Po 1677 roku przyjął święcenia kapłańskie, a następnie został kanonikiem kapituły w Padwie[1]. 26 sierpnia 1688 roku został wybrany patriarchą Wenecji, a 14 listopada przyjął sakrę[2]. 17 maja 1706 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Marcello[2]. W tym samym roku został przeniesiony do diecezji Brescii, zachowując tytuł patriarchy[1]. Na terenie rozszerzył się wówczas kwietyzm, dlatego też papież chciał by gorliwy kardynał wytępił herezję[1]. Zmarł 17 maja 1714 roku w Brescii[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Gianalberto Badoaro. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-04-28]. (ang.).
- ↑ a b Gianalberto Badoaro. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-04-28]. (ang.).