[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

George Zweig

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
George Zweig
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1937
Moskwa

Zawód, zajęcie

fizyk

George Zweig (ur. 20 maja 1937 w Moskwie[1], w rodzinie żydowskiej) – amerykański fizyk i neurobiolog. Laureat Nagrody Sakurai przyznawanej przez Amerykańskie Towarzystwo Fizyczne (APS) teoretykom cząstek elementarnych (2015)[2].

Początkowo był uczniem Richarda Feynmana, lecz z czasem poświęcił się neuronaukom.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1959 ukończył studia na Uniwersytecie Michigan, a w 1964 California Institute of Technology. Wiele lat spędził jako pracownik naukowy, prowadząc badania naukowe w amerykańskim Los Alamos National Laboratory i Massachusetts Institute of Technology. W 2004 zajął się pracą w branży finansowej.

W 1964 Zweig, będąc studentem ostatniego roku w California Institute of Technology, wysunął (niezależnie od Murraya Gell-Manna) hipotezę istnienia kwarków. Zweig początkowo nazywał je asami, posługując się analogią do czterech asów w tali kart, gdyż przypuszczał, iż kwarków jest cztery.

Podobnie jak Gell-Mann, Zweig przypuszczał, że proton i neutron mogą być traktowane nie jako cząstki elementarne, lecz jako cząstki złożone z innych cząstek. Jednak – w przeciwieństwie do Gell-Manna – Zweig był skłonny uwierzyć, iż asy (kwarki) są fizycznie istniejącymi cząstkami[3].

W 1969 Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki przyznano Gell-Mannowi, za całościowy wkład i odkrycia dotyczące klasyfikacji cząstek elementarnych i oddziaływań zachodzących między nimi, a nie za samą teorię kwarków, która w owych czasach nie była jeszcze w pełni akceptowana.

Tak więc mimo wielkiego wkładu Zweiga w prace nad teorią kwarków, która obecnie jest częścią powszechnie akceptowanego modelu standardowego, nigdy nie przyznano mu Nagrody Nobla.

W latach 70. XX wieku Zweig zajął się neurobiologią i badaniami nad przekazywaniem dźwięku w impulsach nerwowych w ślimaku ucha wewnętrznego. W 1975, podczas badań nad ludzkim uchem, wyprowadził ciągłą transformatę falkową.

W 1981 Fundacja MacArthurów przyznała mu swój grant (MacArthur Fellowship). W 1996 Zweig został członkiem National Academy of Sciences.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zweig George, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-03-22].
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać J. J. Sakurai Prize for Theoretical Particle Physics, aps.org [dostęp 2022-01-05].
  3. CERN Preprint, number 8182/TH401, 1964, s. 24.