Genua (żagiel)

Ten artykuł dotyczy żeglarstwa. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Genua (dawniej fok genueński) – żagiel należący do sztaksli przednich. Zamiennik foka o zwiększonej powierzchni przeznaczony do żeglugi kursami ostrymi. To żagiel forsztagu noszony na jednostkach jedno- i dwumasztowych (np.: polski jacht Opal). W odróżnieniu od foka, lik wolny genui znajduje się między trawersem masztu a rufą (inaczej: genua kryje grota). Kryterium to nie jest jednoznaczne i czasem żagle przednie zachodzące na grota w niewielkim stopniu są nadal nazywane fokami. Obok nazwy bardzo często występuje liczba w procentach (np. genua 125%) oznaczająca stopień krycia grota. Dwie ostatnie cyfry wskazują w jakim stopniu genua zachodzi na grot.

Rodzaje konstrukcyjne genui:

• ghoster – bardzo lekka wersja genui przeznaczona do żeglugi w bardzo słabych warunkach wiatrowych
• dryfter – lekka wersja genui stosowana w warunkach wiatrowych do 2° w skali Beauforta
• reacher – genua z uniesionym nad pokład rogiem halsowym stosowana do żeglugi kursami pełnymi (60-120° względem wiatru) i przy sile wiatru do 6° B
• staysail – genua przeznaczona do żeglugi przy silnych wiatrach i charakteryzująca się niskim stopniem krycia grota.

Zobacz hasło genua w Wikisłowniku

• ożaglowanie
• olinowanie
• takielunek

• Jerzy W. Dziewulski: Wiadomości o jachtach żaglowych. Warszawa: Alma-Press, 2008, s. 407. ISBN 978-83-7020-358-0.