[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Gołąb okularowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gołąb okularowy
Columba guinea[1]
Linnaeus, 1758
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

gołębiowe

Rodzina

gołębiowate

Podrodzina

gołębie

Rodzaj

Columba

Gatunek

gołąb okularowy

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Gołąb okularowy[3] (Columba guinea) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae), zamieszkujący Afrykę Subsaharyjską.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Wymiary

[edytuj | edytuj kod]

Ciało gołębia okularowego osiąga długość 32–35 cm i masę 219–390 g[4]. Skrzydło samca mierzy 22,5–23,3 cm, a samicy 22,3–23 cm. Ogon może mieć długość od 9,6 cm do 12,5 cm. Dziób dorasta do 1,9–2,3 cm. Długość skoku mieści się w zakresie 2,2–2,8 cm[5].

Wygląd zewnętrzny

[edytuj | edytuj kod]

Osobnik dorosły

Głowa szaroniebieska, jaśniejsze brzegi na granicy z nagą, czerwoną skórą przy oczodołach. Pióra pokrywające rdzawoczerwoną pierś wraz z szyją czerwone u podstawy, rozwidlające się i wydłużone; końcówki niebieskawe z zielonkawym połyskiem. Brzuch nieco jaśniejszy niż pierś. Grzbiet czerwonobrązowy z lekko fioletowymi refleksami. Wewnętrzne pokrywy skrzydłowe oraz lotki trzeciorzędowe o kasztanowej barwie, mogą występować szare przebłyski w kolorze tych partii ciała. Wierzchnia część pokryw skrzydłowych szara, w większości z piórami o białych zakończeniach. Lotki szarobrązowe. Kuper jasnoszary, stopniowo przechodzący w ciemniejszy odcień na pokrywach nadogonowych. Pokrywy podogonowe szare, spód ogona prawie czarny z jasnoszarą zewnętrzną stroną piór położonych najdalej od środka ogona. Góra ogona szara z ciemną, dobrze widoczną i szeroką końcówką. Tęczówka słomkowożółta, z różowawym lub brązowym pierścieniem wokół. Dziób czarny z biało-czerwoną woskówką. Nogi różowofioletowe[5]. Dymorfizm płciowy nieznaczny, zazwyczaj samiec ma nieco silniejszą budowę ciała niż samica[6][7].

Osobnik młody

Upierzenie mniej intensywne, brak czerwonej podstawy piór pokrywających szyję i pierś. Grzbiet brązowy. Mało widoczne końcówki piór na pokrywach skrzydłowych. Lotki o silnie brązowym zabarwieniu. Skóra przy oczodołach brązowa[5].

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Środowisko

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek zdolny do przystosowania się do zróżnicowanych warunków. Występuje na sawannach, terenach leśnych, polach uprawnych oraz w miastach. i na wsiach Wybiera przede wszystkim klify, skaliste wychodnie i wąwozy, natomiast na terenach miejskich przebywa na wysokich budynkach[6][8][9].

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Występuje w Afryce Subsaharyjskiej. Spotykany na obszarze obejmującym południową Mauretanię, Senegal, Gwineę, Sudan, Etiopię, Somalię, Kenię, Rwandę, Ugandę, Burundi i Tanzanię. Ponadto populacje gołębia okularowego zamieszkują południową Angolę, północną Namibię, Botswanę, Zimbabwe i zachodni Mozambik[6]. Zamieszkuje także Suazi, Lesotho i większość RPA[9][5].

Tryb życia i zachowanie

[edytuj | edytuj kod]

Prowadzi stadny tryb życia i poza okresem lęgowym[7] łączy się w grupy liczące do kilkuset osobników, również z innymi gołębiowatymi[5][6]. Poszukuje pożywienia przez większość dnia[8].

Długość życia: 15–30 lat w niewoli[6].

Podobny do dźwięków wydawanych przez gołębia skalnego, ale szybszy i o wyższej tonacji. Nawoływanie rozpoczyna ciche gruchanie, po chwili gwałtownie zwiększające głośność[5].

Pożywienie

[edytuj | edytuj kod]

Poszukuje pokarmu na polach uprawnych, drogach i trawnikach. Spożywa ziarno oraz nasiona roślin takich, jak rdestówka powojowata, buzdyganek naziemny i należących do rodzaju szarłat. Ponadto żywi się słonecznikiem, pszenicą, sorgo, kukurydzą i orzechami ziemnymi. Je także trawę, żołędzie, figi i owoce jatrofy[9]. Czasem zjada termity i inne owady[8].

Rozród

[edytuj | edytuj kod]

Okres godowy

[edytuj | edytuj kod]

Toki: tokowy śpiew samca opisywany jest jako raptowne coo-co, po którym następuje krótki, przytłumiony dźwięk[5]. Samiec pochyla się przed samicą, trzepocze skrzydłami i uwydatnia pióra na gardle[6]. W locie tokowym słychać głośny trzepot skrzydeł, samiec wykonuje lot ślizgowy na skrzydłach trzymanych sztywno nieco poniżej reszty ciała[5].

Habitat: zbocza, jaskinie, wąwozy, płytkie zagłębienia w ziemi, drzewa lub wnętrza budynków[9][8][6][5].

Gniazdo: samiec przygotowuje materiał na budowę, a samica zajmuje się jego ostateczną konstrukcją. Gotowa platforma składa się z gałązek, korzonków, trawy i innych roślin, czasem również z tworzyw sztucznych (np. druty)[9].

Okres lęgowy

[edytuj | edytuj kod]

Gołąb okularowy rozmnaża się przez cały rok[9], ale najczęściej pod koniec pory suchej[6][5].

Jaja: samica składa od jednego do trzech jaj[9] o białej barwie, zazwyczaj po dwa w lęgu[6]. Średni wymiar jaja to 37 na 28 mm[7].

Wysiadywanie: trwa 14–18 dni[5], samiec i samica wymieniają się tym zadaniem rano oraz późnym popołudniem[9].

Pisklęta: rodzice karmią je ptasim mleczkiem z wola. Pierzenie zachodzi po 20–25 dniach[6][7]. Młode opuszczają gniazdo po okresie wahającym się między 21 a 37 dni[9].

Podgatunki

[edytuj | edytuj kod]
Wyróżniane podgatunki[4]
C. g. guinea

Linnaeus, 1758

Podgatunek nominatywny. Terytorium obejmujące obszar od Senegambii przez Erytreę, północno-zachodnią Somalię, Ugandę i zachodnią Kenię do południowej Tanzanii.
C. g. bradfieldi

(Roberts, 1931)

Występuje na terenie od południowo-zachodniej Angoli, przez zachód Zimbabwe do północno-zachodniej części południa Afryki. Jego upierzenie jest jaśniejsze niż u podgatunku nominatywnego[5].
C. g. phaeonota

G. R. Gray, 1856

Wschodnie Zimbabwe i cała południowa część Afryki z wyjątkiem północnego zachodu. Od podgatunku nominatywnego różni się ciemniejszym upierzeniem głowy oraz kupra. Wydłużone pióra na gardle mają bardziej rozległą czerwonawą podstawę oraz ciemniejsze końcówki z zielonkawym lub różowym połyskiem. Mniej widoczne białe końcówki pokryw skrzydłowych. Brzuch ciemniejszy, szary. Skrzydło o długości 21,4–23,2 cm[5].

Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) takson bradfieldi uznaje za synonim C. g. phaeonota[10].

Status

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje gołębia okularowego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Nie oszacowano całkowitej liczebności populacji, ale gatunek opisywany jest jako pospolity. Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Columba guinea, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Columba guinea, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Columbinae Leach, 1820 - gołębie (Wersja: 2019-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-05].
  4. a b Speckled Pigeon (Columba guinea) [online], hbw.com [dostęp 2018-07-22] (ang.).
  5. a b c d e f g h i j k l m David Gibbs, Pigeons and Doves: A Guide to the Pigeons and Doves of the World, Bloomsbury Publishing, 30 lipca 2010, ISBN 978-1-4081-3555-6 [dostęp 2018-07-22] (ang.).
  6. a b c d e f g h i j Speckled Pigeon [online], Oakland Zoo [dostęp 2020-08-05] (ang.).
  7. a b c d Speckled pigeon - Columba guinea [online], WAZA: World Association of Zoos and Aquariums [dostęp 2018-07-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-19] (ang.).
  8. a b c d Mpala Live! Field Guide: Speckled Pigeon | MpalaLive [online], mpalalive.org [dostęp 2018-07-23].
  9. a b c d e f g h i Columba guinea (Speckled pigeon, Rock pigeon). [w:] Biodiversity Explorer [on-line]. Iziko Museums of South Africa. [dostęp 2020-08-05]. (ang.).
  10. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pigeons. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-05]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]